Villard Reculas

Vandaag moest het dan toch gebeuren, een keer een stukje fietsen. Gisteren (zondag) hadden we al van mensen gehoord dat het erg druk was op de Alp d'Huez. Veel Ad6-ers die even wilden voelen hoe stijl het echt is, veel onwennig naar boven rijdende Nederlandse automobilisten en tussen dat alles door geïrriteerde Fransen in hun auto's. De tip die we kregen was om de Alp via de andere kant op te fietsen, richting Villard Reculas. Om 10.00 uur vertrokken we vanaf de camping. Het weer was wat bewolkt, veel wind, af en toe een zonnetje. En inderdaad was het rustig via deze route. Niet dat het eenvoudiger was hoor, ook via deze kant van de Alp moet je flink klimmen om omhoog te komen. Heeel stevig klimmen. Wat vooral ook betekent: zorgen dat je niet achter de adem komt, blik strak op de weg voor je houdt, niet te veel nadenkt over de (on)zin van zo'n lange beklimming. En vooral niet omhoog kijken hoe de weg verder zal gaan. Want dat is sowieso weinig bemoedigend. 
13 kilometer later kwamen we in het dorpje Villard Reculas aan. Ha, híer zouden we - zo was ons voorgespiegeld - weer op de normale Alpe d'Huez-route uitkomen, namelijk in bocht 5 (voor de niet-kenners: de Alpe d'Huez is 21 bochten lang, er wordt geteld van beneden (bocht 21) naar boven (bocht 0). Dus bocht 5 is een flink stukje op weg naar de top). We fietsen het dorpje Villard Reculas uit en … het begint opnieuw flink te stijgen! Dat was ons niet verteld. Na ruim een kilometer begon dan toch de daling. Onderweg - natuurlijk ook in Mathijs 'zijn bocht', bocht 10 - een paar keer gestopt. Inderdaad, het is heel druk op de Alp. Eenmaal in Bourge d'Oisson bij de warme bakker gebak gehaald. Dit hadden we wel verdiend vonden we. Daarna heerlijk buiten gezeten met af en toe een wolkje maar ook zeker zon. 

Vanavond uitleg gehad over een aantal onderzoeksprojecten waaraan het ingezamelde Alpe d'HuZesgeld (de afgelopen zes jaar is in totaal 75 mln opgehaald) wordt besteed. Daar doen we het tenslotte allemaal voor.

Gisteren was een meevaller. De weersverwachting was niet best. Maar wij stonden op met zon. En na de koffie scheen de zon nog steeds! Dus ons 'maar' verplaatst naar de rand van het zwembad. Oké, we waren wel één van de weinigen daar, maar toch. Later op de middag even naar Bourg gefietst voor een ijsje. En inmiddels begon het wel wat te bewolken. Buiten eten zat er daardoor niet in, dus gekozen voor het restaurant op de camping. Wat een luxe :-)