Koersdag 1

Toen we wakker werden was het zowaar droog. Zou de voorspelde regen dan toch niet komen? Helaas... om half negen begint het toch te regenen. Héftig veel te regenen af en toe. Alleen Ivar is zo manmoedig om uiteindelijk om 10 uur (heel erg nat) aan de start te staan, de andere vier teamleden die een startbewijs voor de woensdag hebben zijn een uur later maar wel droog vertrokken. Ook ik (N) had een startbewijs voor vandaag. De eerste klim rustig begonnen. Een beetje de energie spreiden over de dag. Zoals de meesten misschien weten zijn de eerste vier bochten onderaan de Alp het zwaarst. En inderdaad, daarna ging het wat beter. In bocht 10, de bocht van Mathijs, bij zijn foto een kaarsje voor in het lantaarntje aangestoken. Helaas stond er in deze bocht ook de hele dag een disco bemand door mensen die niet door hebben dat Alpe d'Huzes niet hetzelfde is als carnaval. Het was er een takkeherrie. De overige 11 bochten gingen redelijk soepel, dus ergens in mijn hoofd begon het rekenen al: zouden er vandaag drie beklimmingen inzitten? Eenmaal boven na een half uurtje weer afgedaald. Dat betekent altijd veel remmen, dús kramp in de handjes, want je mag terecht niet harder dan 45 km pu naar beneden. Eenmaal daar meteen door voor de tweede rit. En ja hoor, al in bocht 16 (16='u-heeft-nog-16-bochten-te-gaan-voordat-u-boven-bent') kwam de man met de hamer. Het werd zwaar-zwaar. Toch maar even afgestapt en kort wat rust genomen. Wat op zich erg leuk is, in zo’n bocht mensen kijken die het óók heel zwaar hebben op de fiets ;-) . Maar duidelijk was wel: het wordt vandaag géén derde klim! Met onderweg nog twee korte stops uiteindelijk boven gekomen. En toen vond ik het mooi geweest. Morgen een derde klim, dan met dochter Fredrieke.