Zijn vader schreef gisteren, een aantal uren voor de dood van Stefan, het volgende aangrijpende gedicht en plaatste dat op de website: http://stefanharms.web-log.nl/stefanharms/ :
Lieve Stefan,Op dit moment zit ik naast Stefan, op dezelfde stoel als in het ziekenhuis,
maar nu is het allemaal anders, het laatste stukje, in zijn eigen slaapkamer, gewoon thuis.
Stefan slaapt nu alleen nog maar, krijgt bijna niks meer mee,
naast me zit vriendje Sybren, we staren voor ons uit, even met zijn twee.
Er valt eigenlijk niks meer te zeggen, 1000 lieve woorden zijn al eens verteld,
af en toe wordt Stefan wakker, kijkt even op, mompelt wat, onze kanjer, onze held.
Met tranen in mijn ogen, verdriet, hij heeft zo gevochten, deed zo zijn best, zo veel pijn,
lieve Stefan, ik hou zo ontzettend veel van je, kon je maar blijven, altijd bij ons zijn.
Onze kanjer, onze held, onze vechter, onze knappe jongen, onze schat ga maar slapen, als het moet,
de rivier loopt op het einde, in een meer, met mooie bergen er omheen, het is er allemaal goed.
Een volstrekt zinloze dood door een vreselijk gemene ziekte.
Sinds vorig najaar hebben wij Stefan via het weblog dat zijn vader bijhield gevolgd. Tot na de begrafenis van Stefan wordt dit alpjeop2010-blog – uit respect én uit protest – niet verder aangevuld.
Helpt dat?
Nee, het helpt helemaal niets.
Maar we doen het wel.
Uit woede om de onzinnige dood van Stefan.
Omdat zijn lijden de afgelopen maanden en zijn dood vandaag ook bij ons weer van alles naar boven haalt rond Mathijs.
Uit respect voor Stefan en zijn familie.
http://stefanharms.web-log.nl/stefanharms/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten