Makkie

Momenteel hebben wij een familieweekend in Noord Brabant. Met de hele familie (50 personen) in een groot huis. Erg leuk, ook omdat wij dit al 11 jaar lang jaarlijks doen. Zo zie je alle ooms, tantes, neven en nichten weer 'met enige regelmaat'. Alleen ligt de belangrijkste persoon, oma (95 jaar) nu met een heupbreuk in het ziekenhuis. En dat is niet goed op die leeftijd.

Maandagochtend vroeg rijden wij door naar de Alp.

Bijgaand een video van de Alp. Niet zo heel moeilijk zo te zien. Alleen ga ik eerst de andere kant op.

Contact!

#Ad6 Na maanden voorbereiding is het zover, we vertrekken. Fredrieke gaat helaas niet mee. Ze is al die maanden onvermurwbaar gebleken, ze wil gewoon thuis blijven. Komende week is er nml kamp van school (te leuk) én er zijn Nederlandse kampioenschappen van ritmische gymnastiek (“ik kan mijn team niet in de steek laten”...). Gelukkig willen tante Jenny en tante Sofie in ons huis op haar passen.

Hoe het Mathijs Douwe Team de komende dagen te volgen?
- ik zal proberen een paar keer een stukje op dit weblog te schrijven. Maar dat gaat alleen als de techniek dat toe laat (vraag 1: lukt het mij daar verbinding te krijgen met internet?)
- via Twitter. In de linkerkolom van dit weblog zijn mijn berichten te zien, maar ook via http://twitter.com/alpjeop2010
- via de site http://live.opgevenisgeenoptie.nl houdt de organisatie Alpe d'HuZes iedereen op de hoogte, vooral ook op 3 juni
- vanaf dinsdag maakt Knooppunt Kranenbarg elke dag een radioprogramma vanaf de Alp. (Radio 2 17.00 – 19.00 uur)

Nog 7 dagen: Nog vele uitdagingen

#Ad6 Nog steeds komen er donaties binnen. Iedereen die tot heden heeft gedoneerd: heel erg bedankt!!! Zonder jullie giften was ik nooit zo ver gekomen, Het doel om 20.000 euro binnen te halen voor KWF-kankerbestrijding komt met al die giften steeds dichterbij.

Voor mijzelf is het natuurlijk het prettigst als mensen gewoon een bedrag op de rekening storten. ‘Binnen is binnen’ zullen we maar zeggen. Of zoals Fredrieke eerder dit jaar al pragmatisch opmerkte: “papa, waarom zou je nog gaan fietsen. Het geld heb je toch al.”

Maar sommige ‘slimmerds’ maken hun bijdrage afhankelijk van de prestatie die ik volgende week op die berg lever. Op mijn actiesite http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/mathijsdouwe/team/actie.aspx is rechts boven onder ‘mijn actie’ te zien dat er inmiddels voor 420 euro aan toezeggingen is gedaan. Om dat geld van de donateurs te ontvangen – en natuurlijk wil ‘ik’ dat ook hebben – moet ik wel 3 keer die berg op fietsen. Er zijn donateurs die de bijdrage van andere prestaties afhankelijk maken. Zo word ik door één donateur per bocht gesponsord (de rit omhoog telt 21 bochten) en er is zelfs een toekomstig donateur die in januari heeft toegezegd mij te sponsoren op basis van mijn … gewicht. Voor elke kilo die ik sinds januari door het fietsen ben verloren ontvangt KWF-kankerbestrijding op 4 juni 5 euro.

Er wachten mij komende week vele uitdagingen…

Nog 8 dagen: "Heroïsch"

#Ad6 Steun van één van mijn goede, zeer gewaardeerde vrinden. Luister goed naar zijn betoog:

Nog 9 dagen: Relaxed actievoeren

#Ad6 Kijk, zulke dagen zou ik meer moeten hebben tijdens deze actie. Gisteren was het zeer, zeer druk met alpjeop. Zo druk, dat ik soms denk…

Maar vandaag: relaxed!!!

Allereerst kreeg ik vandaag rum 1.300 euro van mijn collega’s van mijn werk. Een paar weken geleden kwamen drie collega’s bij mij met de vraag of ik het goed zou vinden als zij ook een actie op zouden zetten voor Alpe d’HuZes/het Mathijs Douwe Team. Nou goed… fantastisch! En zo was er vorige week op mijn werk de ‘Week van Mathijs’. Inge, Heleen en Marleen deden de coördinatie van de actie maar tal van collega’s hebben bijdragen geleverd. Er zijn ontbijtjes aan de kantoordeur verkocht, taarten en cakejes gebakken, fruitsalades veel te duur – maar wel voor het goede doel - verpatst, voetbalcompetities georganiseerd, etc. etc. De boekenverkoop (iedereen levert zijn al-gelezen-boeken-in en je collega koopt ze voor de vakantie) was een klapper. En ik hoefde niets te doen. Behalve vandaag die cheque in ontvangst nemen. Relax! Als over 9 dagen die Alp-op net zo makkelijk gaat…

En toen ik vanavond thuis kwam had Fredrieke haar kaartenpot geopend. Sinds het begin van deze actie maakt Fredrieke 3-D-kaarten en verkoopt deze aan bekenden. Een aantal vriendinnetjes heeft haar afgelopen maanden geholpen. We waren natuurlijk benieuwd wat er aan geld uit die pot zou komen. 245 euro voor Alpje-op! En weer zonder dat ik iets heb hoeven doen...

Tenslotte nog meer goed nieuws. Zelfs twee keer.

Allereerst vandaag – laatste keer voor mijn vertrek naar Frankrijk – op de fiets naar mijn werk geweest. En, sinds dat ik vorig jaar voorzichtig aan dit project begon, de 5.000 kilometer gepasseerd. Nu zien of dit voldoende voorbereiding is om drie keer een Alp op te komen.

En ik zie zojuist dat het weerbericht voor de week in Frankrijk verbetert. Enkele dagen geleden voorspelden ze nog veel regen, ook op de donderdag dat 3.000 mens die Alp oprijden. Maar de verwachting is bijgesteld: zon en 15 graden!!! Houden zo svp. http://www.weeronline.nl/Europa/Frankrijk/Le-Bourg-dOisans/4280651

Door al het goede financiële nieuws ben ik vandaag door het ‘persoonlijk financieel doel’ gegaan. Zoals bekend begon ik in november vorig jaar met het doel om 5.000 euro binnen te halen voor KWF-kankerbestrijding. Later heb ik dat aangepast naar 10.000 en nog later naar 15.000. Vandaag ben ik ook door deze laatste grens gegaan en sta op 15.562 euro. Wat nu?

Nou ja, het hele idee om als niet-sportieveling mee te doen met een evenement om een paar keer een berg te beklimmen was al waanzinnig. Het binnenhalen – met de hulp van heeeeel veel mensen – van 15.000 euro voor KWF heb ik echt nooit voor mogelijk gehouden. En toch is het nu gelukt.

Hup: ogen dicht en springen. Op naar de 20.000 euro. Het is voor een zeer, zeer goed doel. Wie helpt mij?

Nog 10 dagen: we denderen door

#Ad6 Alle vrije tijd gaat inmiddels op aan Alpe d'HuZes. Het huis is een puinhoop, in de tuin is niet meer te zien wat onkruid is en wat plant, aan schoonmaken komen we niet meer toe. Vanochtend om 8.00 uur op de fiets gestapt naar Arnhem. In Congrescentrum Papendal werd de 'kick-off' voor de Alpe d'HuZes georganiseerd. Om 10.30 uur daar. L. was met de auto gekomen. Snel omgekleed naast de auto (nee, niet douchen...) en naar binnen. Was weer een feestje met o.a. een mooi optreden van onder andere Margriet Eshuijs. En natuurlijk 3.000 enthousiaste fietsers + aanhang. Vanmiddag allerlei zaken in orde gemaakt/geregeld voor het vertrek. Nog 10 dagen...

Nog 12 dagen

#Ad6
Het is bijna zover. Over twee weken ben ik al weer thuis van de Alpe d'HuZes. Nu al vreemd: hoe is het straks? Tien maanden lang hebben L. en ik vele, vele uren in de voorbereiding gestoken. Trainen, acties, weblog. Dag in, dag uit. Dat stopt.

Twee weken geleden had ik het gevoel 'kom maar op met die Alp'. Maar vorig weekend was 'de vorm' helemaal weg. Gewoon er helemaal geen zin in. Vervelend, want het fietsen – dat moet toch doorgaan – kost dan veel energie. Maar toch wel redelijk aan het trainen geweest. Gelukkig is dit sinds gisteren over en gaat het weer 'vanouds'.

Hoe is het straks op die Alp? Op de site van Bert Kranenbarg, elke werkdag van 17.00 – 19.00 uur op radio 2, vond ik het volgende verslag van Alpe d'HuZes 2009. Het filmpje is bijna 9 minuten, vanaf 3 minuten beelden die een beetje een idee geven hoe het die dag op de berg zal zijn.

PP Mathijs Douwe Team Volwasssen

View more presentations from alpjeop2010.

Twee jaar

Vandaag is het twee jaar geleden dat Mathijs overleed. 16, 17 en 18 mei waren vorig jaar 'moeilijke dagen' en zijn dit jaar alleen maar zwaarder. In 2008 waren dit de laatste drie dagen van Mathijs zijn leven. 16 mei arriveerden wij voor een familieweekend in Noord-Brabant. Op zaterdag 17 mei 's middags kreeg Mathijs een zware epileptische aanval waarna hij met een ambulance naar het ziekenhuis in Nijmegen werd gebracht. Daar volgden nog twee hevigere aanvallen. 18 mei 's middags is Mathijs – opnieuw met een ambulance – naar het AMC in Amsterdam vervoerd. Direct na aankomst overleed hij.

Vanmiddag gaan wij naar het graf van Mathijs in Drachten. Lies heeft een stukje gezet op de site van Mathijs www.mathijsdouwe.blogspot.com

Nog 18 dagen: Tweede Mathijs Douwe Toernooi

Voetbalclub de Buitenboys organiseerde afgelopen donderdag voor de tweede keer het Mathijs Douwe Toernooi, vernoemd naar onze Mathijs. Behalve de F-voetballertjes (+/- 8 jaar) deden deze keer ook de mini's (tussen 6 en 8 jaar) aan het toernooi mee. Een mooi gezicht, die kleintjes in al die kleurrijke maar vaak veel te grote tenuetjes.

Donderdag waren wij om 9.00 uur in het clubhuis van de Buitenboys. We werden weer vriendelijk ontvangen door de bestuursleden Rob en Marcel. Na een kop koffie zijn we gaan kijken bij de wedstrijden. Ik zie dan altijd Mathijs weer voor me. Altijd zin in voetbal en altijd deed hij zijn uiterste best. Donderdag waren er ook verscheidene ouders van de twee teams waar Mathijs in heeft gevoetbald. Inmiddels spelen Mathijs oude teamgenootjes in de E, dus die waren niet meer aanwezig op dit toernooi. Maar wel hun jongere broertjes. Er was warme belangstelling.

Het was een druk bezocht toernooi: 60 teams + familie & begeleiders. Gelukkig konden wij ons ook nuttig maken door achter de muntverkoop te staan. De opbrengst van deze dag gaat 50/50 naar Kika en het Mathijs Douwe Team/KWF-kankerbestrijding en bedroeg in totaal 3.000 euro!!! Geweldig.

Het was weer een enerverende maar mooie en sportieve dag met een geweldig resultaat voor twee goede doelen.

Na afloop kregen alle kinderen een vaantje mee met daarop de tekst '2e Mathijs Douwe F toernooi, 13 mei 2010'. Mathijs zijn naam zal nu in vele jongenskamers hangen. Daar ben je als ouders toch trots op.

Lies.

Nog 20 dagen: kankerdoolhof

Afgelopen zondag ging het programma Zembla over 'hoe vind ik het beste ziekenhuis als ik kanker heb'. Het was onthutsend om te zien, zoveel onduidelijkheid de ziekenhuizen bewust in stand houden. En maar om één reden: ze weigeren hun gegevens, bv over het aantal mensen dat in hun ziekenhuis tijdens een operatie sterft, beschikbaar te stellen. Zij willen voorkomen dat er – zo zeggen ze in het programma – 'reputatieschade' ontstaat.

Maar als patiënt heb je natuurlijk alle belang bij deze cijfers. Want, zo maakt de Zembladocumentaire duidelijk, het maakt nogal uit in welk ziekenhuis je terecht komt als je kanker hebt. In het ene ziekenhuis heb je veel meer kans de kanker te overleven dan wanneer je in een ander ziekenhuis wordt behandeld!!! Letterlijk zegt de voorzitter van de Commissie die dit alles recent heeft onderzocht in Zembla: “Sommige ziekenhuizen zijn niet van voldoende kwaliteit.” Maar welke ziekenhuizen dat dan zijn, nee dát wil hij niet zeggen. Maar wel geeft hij aan dat als hij zelf kanker zou hebben hij zelf niet zomaar naar het eerste beste ziekenhuis in zijn buurt zou gaan. Want de artsen hebben zelf die cijfers natuurlijk allemaal wel en weten waar ze met welke vorm van kanker in welk ziekenhuis het beste af zijn!

Zembla heeft, na veel speurwerk, toch wat cijfers op een rij kunnen zetten. Uiteraard heb ik meteen gekeken naar de cijfers m.b.t. heroperaties bij dikkedarmkanker. Bij dikkedarmkanker, wat ik had, snijdt de chirurg het door kanker besmette deel uit de dikkedarm. Daarna zet hij de twee gezonde delen weer aan elkaar. Bij operaties aan de dikkedarm is er een groot risico dat die naad gaat lekken en de patiënt overlijdt. Men probeert dan met een nieuwe spoedoperatie de problemen op te lossen, maar meestal is het dan al te laat en de patiënt overlijdt aan de gevolgen van het lekken. Dit is bijvoorbeeld Jos Brink overkomen.

Hoe staat het Flevoziekenhuis in het overzicht? Uiteraard ben ik daar als patiënt van dit ziekenhuis benieuwd naar. Het Flevoziekenhuis blijkt een middenmotor. Niet iets wat mij echt blij maakt. Nu had ik september 2007 weinig keus: Mathijs was twee maanden eerder door de artsen opgegeven en het was duidelijk dat het voor L. onmogelijk zou zijn om mij dagelijks in een ander ziekenhuis op te zoeken. We hebben bv. even gedacht aan behandeling in het AMC of het Antonie van Leeuwenhoekziekenhuis. Maar even doordenkend over file-problemen en tijd deze gedachte snel laten varen. En wat blijkt nu?

Aantal heroperaties dikkedarmkanker in Flevoziekenhuis in Almere 6,09%. In het AvL 10,09% en in het AMC 10,57%. Het beste was je in 2008 af in het Bovenij-ziekenhuis (Amsterdam) en het ziekenhuis in Heerenveen: 0 (ja nul!) procent heroperaties. Het ziekenhuis van Emmen is hekkensluiter: bij 17,14% patiënten moest een heroperatie worden uitgevoerd! (http://zembla.vara.nl/Darmkanker-gerangschikt-op-zie.6849.0.html#c24716 )

Snap jij het? Ik niet, altijd gedacht dat je in een academisch ziekenhuis beter af zou zijn. Maar in de Zembla-uitzending maken ze heel duidelijk dat expertise van arts én team veel belangrijker is. En natuurlijk: veel van die operaties doen. Oefening baart kunst.

Ondertussen tast je – zolang dit soort cijfers niet openbaar wordt – als patient in het duister. Waar moet ik heen voor de beste behandeling? Meer transparantie in de zorg is ook op dit punt letterlijk van levensbelang.

De uitzending is te zien via uitzendinggemist http://zembla.vara.nl/Afleveringen.1973.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=25047&tx_ttnews[backPid]=1972&cHash=87260f430f

Nog 22 dagen: interview aquarobicmarathon Vianen a.s. zaterdag

A.s. zaterdag vindt de aquarobicmarathon (17.00 – 20.00 uur) plaats in het zwembad van Vianen. Georganiseerd door mijn schoonzus Eline. “Ook voor mannen met pit”. In het AD/Utrechts Nieuwsblad van gisteren stond een groot interview. Hier de link naar dit artikel: http://www.slideshare.net/alpjeop2010/eline-in-adutrechts-nieuwsblad-11-mei

Nog 23 dagen: Tweede Mathijs Douwe Toernooi a.s. donderdag

Mathijs hield niet van fietsen, wel heel veel van voetbal! Aanstaande donderdag, Hemelvaartsdag, organiseert Mathijs zijn oude voetbalclub de Buitenboys uit Almere voor de tweede keer een toernooi dat zijn naam draagt: het Mathijs Douwe Toernooi. Wij zijn daar blij mee, voor ons is dat belangrijk. Mathijs zijn naam blijft zo worden genoemd. En hij zou – als hij er zelf bij zou kunnen zijn – geweldig trots zijn geweest.

Voorafgaand aan dit toernooi is door de Buitenboys een prachtig programmaboekje gemaakt. Hieronder de teksten van de stukjes die door een bestuurder van de Buitenboys en door Lies voor het programmaboekje zijn geschreven. Het hele programmaboekje is te zien op http://www.slideshare.net/alpjeop2010/2e-mathijs-douwe-toernooi-13-mei-2010

Voorwoord bestuur Buitenboys:

“Op zondagmiddag 18 mei 2008 bereikte ons het lang gevreesde nieuws dat onze Mathijs zijn gevecht tegen kanker uiteindelijk op een leeftijd van slechts 10 jaar toch had verloren .

Door de kracht en het doorzettingsvermogen die hij tijdens zijn strijd uitstraalde maar vooral door zijn positieve kijk op het leven hebben wij Mathijs voor altijd in ons hart gesloten ! Wij hebben als club gelijk het initiatief genomen om een groot Buitenboys toernooi uit zijn naam te organiseren. Vorig jaar hebben wij daarom ons eerste Mathijs Douwe F toernooi georganiseerd. Het was gelijk een enorm succes was; prachtig weer, ruim 70 deelnemende teams met ongeveer 650 spelers en een fantastische opbrengst voor de aangewezen goede doelen Kika en Doe een wens (ruim Euro 7.500).

Ook dit jaar gaat de netto opbrengst van het toernooi naar twee goede doelen; natuurlijk is Kika één van de goede doelen, maar dit jaar hebben we gekozen om support te geven aan Niek, de vader van Mathijs, die gaat deelnemen met een eigen Mathijs Douwe team aan de KWF actie “Alpe d’HuZes”. Niek gaat 3 juni een aantal(!!) keren de Alpe D’huez op fietsen !! een waanzinnige uitdaging. Dit alles voor het goede doel (KWF) en natuurlijk ter nagedachtenis aan Mathijs.

Wij wensen Niek heel veel succes en kracht op de Alpe d’Huez !!

Bestuur SC Buitenboys”



En dit heeft Lies in het toernooiboekje geschreven:

“Mathijs en voetbal

Mathijs was als klein jongetje al gek op voetbal. En wat was hij blij toen hij september 2006 hoorde dat hij bij de Buitenboys kon komen voetballen. We hadden toen net vernomen dat de kanker terug was en er was toen ook al weer gestart met een serie nieuwe chemokuren. Toch mocht dat niet beletten om eindelijk bij een voetbalclub te mogen voetballen. Hij was toen 8 jaar. De wedstrijden op zaterdag, daar leefde Mathijs naar toe! Aan motivatie en inzet ontbrak het niet. Aan kracht meestal wel. De chemo’s braken zijn conditie af. Maar Mathijs ging er voor! Hij gooide op zaterdagochtend altijd alle energie in de strijd om samen met zijn team er een mooie wedstrijd van te maken. Ook later toen Mathijs zieker werd bleven de zaterdagwedstrijden het hoogtepunt van de week. Hij baalde als hij er vanwege een ziekenhuisopname niet bij kon zijn.

Helaas heeft hij de wedstrijd tegen zijn tegenstander kanker niet kunnen winnen. Na bijna vier jaar ziek geweest te zijn overleed Mathijs 18 mei 2008 op 10-jarige leeftijd. Dit lag niet aan zijn inzet en zijn strijd tegen de ziekte, maar aan de hardnekkigheid van deze vreselijke ziekte.

Als ouders en zusje van Mathijs doet het ons enorm goed, dat het F-toernooi van de Buitenboys naar onze Mathijs Douwe vernoemd is. Dit omdat het zo goed bij hem past en vooral ook omdat zijn naam hierdoor genoemd blijft en hij niet vergeten wordt. Op deze manier blijft hij een mooie plek houden bij de Buitenboys en bij veel mensen.

We wensen iedereen een heel sportief en gezellig Mathijs Douwe toernooi toe!

Niek, Liesbeth en Fredrieke”

Nog 25 dagen: donaties, kilometers, conditie en communicatie

Het is inmiddels al weer een jaar geleden dat ik een mailtje kreeg van een mij onbekende Nienke Teunissen. Zij vertelde dat zij mee ging doen met Alpe d'HuZes. Ik had er nog nooit van gehoord...

Wat bleek: het zoontje van haar baas zat bij Mathijs in de klas. En zij had via haar baas van Mathijs zijn ziekte en overlijden gehoord. Nu zou zij voor het eerst de Alp op gaan. En dat wilde zij doen ter nagedachtenis aan mensen en kinderen die waren overleden. Zoals haar beste vriendin en ook Mathijs. Die maand daarna heb ik haar voorbereidingen voor de Alp d'HuZes gevolgd. En ze fietste op 4 juni 2009 drie keer de berg op.

Enkele maanden later zat ik met klachten bij de huisarts. “Mensen zijn niet geboren om de hele dag achter een computer te zitten”, zo sprak hij mij streng toe. “U moet gaan sporten.” En zo werd één en één drie. Werd de Bulls gekocht, het trainen gestart en besloot ik mee te gaan doen aan Alpe d'HuZes 2010.

Het gaat nu hard. Nog 25 dagen en dan is het 3 juni. Wie mijn weblog een beetje volgt ziet dat het goed gaat met de donaties. Héél goed. November vorig jaar begonnen met een doelstelling van 5.000 euro komt het later bijgestelde doel van 15.000 euro in zicht. En ik weet dat er nog een paar acties en donaties gaan komen dus heb ik goede hoop 3 juni in de buurt van dit bedrag te komen. Zijn we dan tevreden met die 15.000 ? Nee natuurlijk niet. Het is een heel mooi bedrag. Maar tevreden zijn we pas als alle (kinder-)oncologen omgeschoold moeten worden omdat er geen werk meer voor ze is.

Ook met de conditie gaat het goed. Er zijn mensen die mij nu af en toe met die fiets zien en denken dat ik errug sportief ben en al dat sporten leuk vind. Ha, ha, mijn familie en vrienden weten beter. Tot een jaar geleden – 'de Alpe d'HuZes kwam in mijn leven' – deed ik niet aan sport. Het doel waarvoor ik sport is echt die Alpe d'Huez een paar keer op. En de motivatie – ook als ik op de fiets zit en dan weer denk 'waarom doe ik dit?' – is toch ook dat iedereen zo meewerkt (= doneert) voor het goede doel, KWF. Natúúrlijk is het leuk om te zien dat het bedrag bijna dagelijks groeit. Daar fiets ik/het Mathijs Douwe Team voor.

Met het fietsen gaat het prima. Deze week weer enkele lange tochten van meer dan 100 kilometer gemaakt. Moeiteloos ( :-) enige bluf ). Maar ik blijk inmiddels de conditie wel goed te kunnen verdelen over deze lange ritten en kan dus vrij vrolijk over de eindstreep komen. Maar meteen maar de kanttekening dat ik mij zeer besef dat de Holterberg – waar en rond ik veel fiets – toch van een wat andere statuur is dan de Alp. Wat dat betreft wordt het 3 juni 's ochtends vroeg gewoon voor die berg gaan staan en maar gaan fietsen. We zullen zien...

Tenslotte vast wat informatie over de communicatie in die week van de Alp (30 mei – 5 juni). Uiteraard neem ik mijn laptop daar mee naar toe. Maar a) ik ben niet erg technisch en heb geen idee of mijn laptop franse computersystemen snapt en b) weet ik niet of het systeem in de lucht blijft als al die Alpe d'HuZessers tegelijk gaan zitten internetten rond die Alp. En c) weet ik niet hoeveel tijd ik heb om stukjes te schrijven. Zeker op 3 juni hoop ik veel op die Alp te zijn :-)

Wat ik wel ga doen is twitteren, zodat iedereen ook een beetje kan volgen of ze niet voor niets hebben gedoneerd :-) . In de linkerkolom van dit weblog is al te volgen wat ik momenteel twitter. Ik heb twitter recent wat hoger in de kolom gezet, zodat iedereen het makkelijk kan volgen. Komende weken zal ik twitter al wat vaker gaan gebruiken zodat iedereen vast wat kan wennen ;-) Wat je ook kan doen is zelf een twitteraccount aanmaken. Dan kan je je op mijn berichten ('tweets') abonneren en ze meteen ontvangen op je computer. Moeilijk is het niet, zie voor duidelijke uitleg bv de site www.twitterinfo.nl (bedenk vooraf even een naam en wachtwoord).

Wat een feest!!!

Wie deze site een beetje volgt ziet de laatste twee weken de opbrengst snel oplopen. Het benefietconcert een week geleden in Beusichem heeft daaraan bijgedragen. Maar ook het geld dat binnenkomt van de twee weken door Neef Martijn georganiseerde zwemmarathon in Huizen doet een zeer forse duit in het zakje. Hier zijn verslag:



"Huizen, 23-04-2010

Wat een feest, wat een feest!

De Alpe d’Huzes Zwemmarathon georganiseerd door onze kanjers Marjan Tiemesen en Ria Vos!

Dit hadden we nooit verwacht!

De opkomst was groots, ruim 75 deelnemers!

We begonnen met de zwemmers van de diploma groep, die zwommen de longen uit hun lijf, wat een prestatie hebben ze geleverd! Soms meer dan 20 banen - in een kwartier tijd - zwommen ze een giga bedrag bij elkaar! Ik kreeg het briefje onder mijn neus……..1400 euro?!!!!

Van te voren was ik al wel een beetje aan het speculeren geweest over het bedrag wat er binnen zou komen, maar nu al dit bedrag, waar gaat dit naar toe, dacht ik!

Na de jongste deelnemers kwamen de jongere zwemmers van voornamelijk de wedstrijdploeg. Wat gingen die tekeer in het water, er werd door hen 30 minuten gezwommen, van te voren had ik al een paar van hen gesproken, ze hadden nooit verwacht dat ze zo veel konden zwemmen. Mensen…. sommige zwommen in dat half uurtje, meer dan 64 banen. Er was er zelfs één die 76 banen zwom!!!

De tussenstand die ik toen te zien kreeg… liet mijn mond open vallen! 2400 euro!!!! Whow!

Om 19:00 ging er een groep te water die zeer gemengd was, oud zwemmers, wedstrijdzwemmers, en een paar waterpoloërs. Dit waren allemaal zwemmers die 45 minuten te water gingen.

Wat een inzet! Er was een oud zwemmer, die van zijn baas 5 euro per baan kreeg, hij had tegen zijn baas gezegd ongeveer 40 banen te gaan zwemmen, het werden er 70! Af en toe was er een aanmoediging nodig, maar over het algemeen werd er flink doorgezwommen. Ook zwom er een jongen op baan 6 mee, hij had eigenlijk een half uurtje moeten zwemmen, maar hij heeft 45 min gezwommen.

Tussen stand 3200 euro!!!!

Om 20:00 uur ging de laatste, zeer gemengde groep ter water. De beste wedstrijdzwemmers,

3 triatleten, een paar waterpoloërs, en de trimzwemmers (die waren in grote getale aanwezig). Mijn zusje en zwager doken ook nog het water in, na tien minuten helemaal kapot! Maar wel 45 minuten gezwommen!

De eindstand is overweldigend!

Meer dan 4000 euro bij elkaar gezwommen!!! Geweldig! Namens het KWF kanker fonds heel erg hartelijk bedankt voor de fantastische prestatie die alle deelnemers hebben geleverd. En nog meer dank aan alle gulle sponsors!

Alles werd afgesloten met een disco die door de waterpoloërs was georganiseerd, DANK daarvoor!


Als MATHIJS DOUWE TEAM danken wij jullie hartelijk. We staan nu bij elkaar op ruim 25.000 euro!

OPGEVEN IS GEEN OPTIE! Wij gaan ervoor."

Wielrenners zijn geen aardige mensen

Jarenlang hebben wij de vakanties doorgebracht op het water, zeilend door Nederland. Als je onderweg een andere boot tegenkwam stak je vriendelijk je hand op ter begroeting. Behalve als het een motorbootvaarder was die veel te hard ging en zo'n boeggolf produceerde. Dan werd er niet gezwaaid. Zo waren wij ook wel weer ;-)

Even groeten als je iemand tegen komt heb ik overgehouden aan dat varen. Maar wielrenners groeten niet. Stoïcijns doortrappend passeren ze je, ook als je hen beleefd groet. Kek geel brilletje op, strak in het pak en blik oneindig rechtuit. Nog steeds in de veronderstelling dat ze op hun 40-ste worden gescout voor de Rabobankploeg. Een ernstige zaak. En jij voelt je een sullo omdat je zo vriendelijk was wél even de moeite te nemen kort je hand op te steken, even met je hoofd te knikken of 'goedemiddag' te roepen.

Momenteel loopt er een Sire-reclamecampagne 'Aardige mensen, hoe ga je er mee om?' In het filmpje zie je dat een mevrouw bij het instappen in de auto haar handtas op het dak laat liggen. Een automobilist achter haar (een op het eerste oog wat warrig type, leren jack) ziet dat en wil haar waarschuwen. Ze luister niet maar geeft snel gas en gaat er vandoor. Met haar handtas nog op het dak...



Het filmpje herinnert mij eraan hoe wij zelf in zo'n situatie kwamen. Vier jaar geleden reden wij vlakbij Markelo op een smal buitenweggetje. Ineens zo'n vette, dikke BMW op onze bumper. Lekker aso. En even later nog knipperen met z'n lichten ook! 'Toevallig' zakte op dat moment de snelheid van onze Ford Focus naar 50 km per uur... Zodra het weggetje breder werd komt de BWW naast ons rijden. Het passagiersraampje gaat naar beneden... “Mijnheer, roept de mevrouw aan de passagierszijde, uw linkerachterband is lek.”

.....

Aardige mensen, hoe ga je er mee om?

Afijn, terugkomend op het begin van dit stukje: er zijn vast óók aardige racefietsers. (zie bv Eric Keizer van Alpe d'HuZes http://alpjeop2010.blogspot.com/2010/04/3-x-lekke-band.html ). Maar heren (weinig dames die racefietsen), mocht iemand die u tegemoet komt u vriendelijk gedag zeggen, een klein handje ter begroeting naar u opsteken of vriendelijk knikken: niet schrikken hoor, dat ben ik :-)

Aquarobic-actie Vianen 15 mei voor Mathijs Douwe Team

25 september 2004 werd ontdekt dat Mathijs Douwe Krouwel, toen 6 jaar oud, kanker had (een hersentumor in zijn hoofd). Een zware operatie, 2 maanden bestraling en bijna een jaar chemotherapie volgden. Een half jaar ging het goed. Maar 16 juni 2006 bleek de ziekte terug. Er volgden (zwaardere) chemo-behandelingen en in januari 2007 een stamceltransplantatie. Weer leek Mathijs beter. Juli 2007 kwam de mededeling dat de kanker opnieuw terug was. Mathijs bleek definitief niet meer te genezen en overleed 18 mei 2008.

Ter nagedachtenis van Mathijs Krouwel gaan wij “het Mathijs Douwe” team op 3 juni 2010 de Alp d’Huez beklimmen.

Om dit te kunnen doen hebben wij sponsoren nodig want de lat ligt hoog. Er wordt verwacht dat je als team minimaal 10.000 euro aan sponsorgeld binnen haalt anders is deelname uitgesloten.

Daarom organiseren wij in samenwerking met de gemeente Vianen en Sportcentrum Helsdingen en zwemschool “de Schoolslag” een Aquarobic marathon op 15 mei 2010 van 17:00 tot en met 20:00 uur.

Steun ons en het KWF in de strijd tegen kanker. Zodat er in de toekomst geen kinderen meer sterven aan deze ziekte.

Komt allen op 15 mei 2010 naar het Sportcentrum de Helsdingen en doe mee met een les Aquarobic zodat wij “ het Mathijs Douwe Team” die berg kunnen bedwingen.

1 les is een half uur. De kosten hiervoor bedragen 7,50 euro
Wie gaat voor alle lessen????
Geef je nu op en bel: 06-46626731
De lessen worden door professionele Aqua-robic instructeurs gegeven.

Benefietconcert Beusichem groot succes!

Inmiddels weten wij dat het toch best wel veel energie kost om geld in te zamelen. Afgelopen donderdag vond in Beusichem een benefietconcert voor het Mathijs Douwe Team plaats (www.helpkwf.nl) . Georganiseerd door mijn jongste tante Frieda, die op 3 juni ook in het Mathijs Douwe Team die berg op fietst. En zij heeft gezwoegd om dit concert voor elkaar te krijgen! Vooral omdat je bij zo'n actie met heel veel partijen te maken hebt. Probeer die maar allemaal in het gelid te krijgen en te houden. Dat is een kwestie van strak organiseren en heel, heel veel praten en regelen.

Al vrij snel nadat het idee voor dit benefietconcert was geboren zegde de zaalbeheerder van dorpshuis 't Zoetzand in Beusichem zijn medewerking toe. Dat was heel mooi en gaf een goede basis voor de verdere invulling van de avond. Nu moest er een leuk programma komen. Hiervoor stroomden de toezeggingen van koren uit Beusichem en omgeving toe! Toen nog 'de techniek'? Zes jongens van het ROC Midden Nederland bleken een stageproject te zoeken. En het opzetten, technisch organiseren en begeleiden van zo'n avond paste hier precies in. Het ROC sponsorde meteen de geluidsapparatuur, geweldig. Soms moet je wat geluk hebben! Alles viel zo op zijn plaats. Tenslotte bleken veel middenstanders bereid om de toegangskaarten à 10 euro voor deze avond te verkopen.

Maar toen... Twee weken geleden bleken er nog maar 30 kaarten verkocht. Het leek er op dat er helemaal geen belangstelling zou zijn voor dit concert. Moeten we het wel door laten gaan, was de vraag? Straks zitten we daar met alleen het Mathijs Douwe Team en wat andere familie! Na vele keren overleg met alles en iedereen heeft Frieda dinsdagavond jl., 3 avonden voordat het concert plaats vond (!), de knoop doorgehakt: het concert gaat door!

Laat ik maar eerlijk zijn, ik was er zeer sceptisch over. Toen wij donderdagavond om 19.40 uur in Beusichem arriveerden en ik uit de auto stapte was ik meteen al zeer opgelucht dat ik ook een paar vreemde gezichten rond de zaal zag lopen. Als familie zouden we niet de enigen zijn die straks voor de optredens zouden applaudisseren... Eenmaal in de zaal bleken de tafeltjes vrij ruim (dus slim) opgesteld en de stoelen waren zowaar inmiddels al voor 60% gevuld. Gelukkig. Maar vijf minuten later waren alle stoelen bezet. En nog vijf minuten later begonnen er weer meer mensen binnen te stromen en moesten er extra stoelen worden bijgeplaatst . Om 20.00 uur moesten wij daar mee stoppen, want anders zou de brandweer echt gaan klagen over de veiligheid. Mensen zaten op tafels en stonden langs de wanden. Het benefietconcert werd een groot succes!!!!

In de loop van de avond werd het ene na het andere optreden gegeven. Muziekvereniging 'Excelsior', Streetdance Elly Bosch, popkoor 'Never mind', het Tiels Mannenkoor, Puck Duits en het Betuws popkoor lieten zich van hun beste kant zien. Rockabillyband 'Please don't touch' was de spetterende afsluiter. Door de hele avond heen hebben artiesten, zaalbeheer, geluidsmensen en anderen (opgeteld zeker zo'n 300 mensen) hun best gedaan om voor het Mathijs Douwe Team - dús voor KWF - geld in zamelen. Een geweldig gebaar met als resultaat een onverwacht grote, nooit verwachtte opbrengst van 3009,62 euro. Iedereen heel, heel erg bedankt!!!!