Mathijs stierf mei 2008 op 10-jarige leeftijd aan kanker. Hij is de helft van zijn leven ziek geweest. Net als voorgaande zes jaar doet er ook in 2016 weer een Buitenboys Mathijs Douwe Team mee aan Alpe d'HuZes. Via deze site zijn de voorbereidingen door het team voor de beklimming op 2 juni te volgen. U kunt ons steunen door te doneren, zie de rechterkolom van dit weblog. Uw sponsorbijdrage gaat voor 100% naar KWF-kankerbestrijding. Vragen? Mail naar alpjeop2010@gmail.com
Een paar maanden nadat Mathijs was overleden is Fredrieke begonnen met liedjes te schrijven. Ze schreef over haar broer, over hoe zij zich voelde en voelt. De teksten gaan diep. Sommige teksten hebben op de weblog van Mathijs gestaan (http://www.mathijsdouwe.blogspot.com/) .
Van mensen die de teksten lazen kreeg ik dan wel eens de vraag of ik Fredrieke had geholpen bij het maken van die gedichten. Het antwoord is nee, helemaal niet! Sterker nog, ik zou het niet eens kunnen. Soms kwam er ineens iets bij haar naar boven en zette ze dat op papier. Een mooi voorbeeld is dat ze een keer in bad zat en mij riep. “Mam, ik wil graag dat je even wat op schrijft, want ik ben met een liedje bezig en ik heb nú een paar zinnen in mijn hoofd”. Het was/is haar manier om met het verlies van haar lieve broer om te gaan.
Als je de foto´s tot mei 2008 bekijkt, dan zie je ook dat ze altijd veel samen deden. In de teksten van haar liedjes hoor je hoe ze worstelt met het `alleen` zijn. Wat haar steekt of waar zij mee zit vertelt zij mij heel soms. Een voorbeeld: “Mam, andere kinderen vragen mij wel eens of ik enigst kind ben. Ik heb niet altijd zin om te vertellen wat er gebeurd is. Maar hun reactie vind ik niet altijd leuk. Ze zeggen dat hen dat ook wel wat lijkt, enigst kind zijn, want dan word je lekker verwend. Nou dat zegt mij helemaal niets, ik heb niets aan verwennerij en 1000 x liever Mathijs terug.” Zulke opmerkingen doen pijn. Wel ben ik blij dat ze er mee komt. De tekst van het liedje wat jullie in onderstaande clip horen zegt genoeg.
Ik ben trots op hoe ze de liedjes heeft geschreven en zingt, maar ik ben vooral trots op haar om wie zij is.
In bovenstaande clip is een stukje te horen van het liedje dat het eerst af was. José Leijdekkers van Leijdekkers Web & Sound dacht dat het “ook wel leuk zou zijn als jullie een stukje in het achtergrondkoortje doen”. Twee weken geleden zijn de opname's hiervoor gemaakt. Onderstaande clip toont een impressie van die middag. Wij beloven dat het op de CD die 12 maart wordt gepresenteerd beter klinkt...
De afgelopen weken hebben wij bijna alle artiesten die 12 maart optreden aan jullie voorgesteld. Brassband The Originals nog niet. Zij zullen over twee weken het Benefietsconcert openen met een fantastisch optreden!
Dat zij hebben toegezegd mee te willen doen vinden wij extra bijzonder vanwege het feit dat zij ons op een speciale manier doen herinneren aan Mathijs. Zie het stukje dat L. hier in december vorig jaar over schreef: http://alpjeop2010.blogspot.com/2010/12/druk-druk-druk.html
... horen wij toch regelmatig als wij bezig zijn actie te voeren voor Alpe d'HuZes. Gelukkig zorgt voldoende onderzoeksgeld (in Nederland ingezameld door o.a. KWF, Stop Hersentumoren, KiKa en Alpe d'HuZes) dat er vooruitgang wordt geboekt in de strijd tegen kanker.
Vorige week is weer een grote stap voorwaarts gemeld. De Universiteit van Utrecht heeft een een soort super-MRI ontwikkelt die gelijktijdig én kijkt waar de tumor zit én bestraalt. Op dit moment zijn dit twee gescheiden trajecten. Dus je gaat naar het ziekenhuis, krijgt een MRI en dagen (soms weken...) daarna wordt je bestraald.
Het grote voordeel van deze nieuwe machine is dat het bestralen straks heel veel preciezer kan. En dat is weer belangrijk, want met het huidige bestralen wordt - voor de zekerheid, alle kwade cellen moeten worden geraakt - een veel groter vlak bestraalt dan de tumor. Gezond weefsel wordt daarmee aangetast en o.a. bij het bestralen in de hersenen kan dit veel schadelijke gevolgen hebben. Dit geldt zeker voor bestraling bij kinderen - zoals Mathijs - die een hersentumor hebben.
In de Tros-Nieuwsshow afgelopen zaterdag (19/2) was de hoogleraar te horen die deze machine ontwikkelt. Hij gaf helder het belang van deze doorbraak aan: met deze nieuwe MRI-versneller is het mogelijk tumoren die nu nog alleen operatief kunnen worden verwijderd, zoals in de nieren of de slokdarm, met bestraling te verwijderen. Bedenk je zelf even hoeveel ellende en leed deze doorbraak mensen in de toekomst kan besparen. Geen zware en hoog-risico-operaties meer omdat je borst-, hersen-, darm- of een andere vorm van kanker hebt...
Momenteel bezit de Universiteit van Utrecht een proto-type, in de zomer hoopt men de eerste echt werkende MRI-scanner ter wereld te hebben.
Onderzoek helpt in de strijd tegen kanker. De missie van Alpe d'HuZes is dat er over 10 jaar geen mensen meer door deze ziekte sterven.
Nieuwe MRI-versneller scant en bestraalt tumor
Bij de Universiteit Utrecht is samen met Philips een apparaat ontwikkeld, waarmee een tumor in het lichaam kan worden opgespoord en tegelijkertijd kan worden bestraald. De zogeheten MRI-versneller maakt het mogelijk tumoren die nu nog alleen operatief kunnen worden verwijderd, zoals in de nieren of de slokdarm, met bestraling te bestrijden.
Revolutie
Hoogleraar klinische fysica en grondlegger van het apparaat Jan Lagendijk denkt dat de MRI-versneller een revolutie in de radiotherapie is. "Nu je de tumor kan zien, kan je op hetzelfde moment stralen mee gaan sturen om hem aan te pakken. Het is eigenlijk alleen een kwestie van goed schieten", zei hij woensdag in het vakblad Medisch Contact. De eerste patiënten zullen binnen een jaar met het nieuwe apparaat worden behandeld, verwacht Lagendijk.
Innovatie
Probleem bij de tot nu toe gebruikelijke radiotherapie is dat de tumor tijdens de bestraling niet is te zien. De tumor beweegt ook voortdurend door bewegingen in het lichaam, onder andere door ademhaling en darmen. Radiotherapeuten kunnen daardoor niet voorkomen dat er altijd ook wat gezond weefsel wordt geraakt door de straling.
Gericht bestralen
De MRI-versneller schiet plaatjes tijdens de bestraling. Daardoor is heel gericht bestralen mogelijk. Lagendijk verwacht dat het ook mogelijk zal zijn om de straling naar het centrum van de tumor wat sterker te maken dan de rest. In Utrecht wordt een Centrum voor Beeldgestuurde Oncologie gebouwd, waarin de MRI-versneller komt te staan en waar verder onderzoek zal worden gedaan. Omdat ook elders in de wereld aan dergelijke apparaten wordt gewerkt, is er veel belangstelling voor het Utrechtse centrum. (ANP)
Kom op 12 maart gezellig bij Haddock eten als je dat leuk vindt of bijvoorbeeld omdat dat handig is omdat je van verder weg moet komen (i.p.v. bij de Mac Donalds). Op 12 maart kun je vanaf 19.15 uur genieten van de optredens, maar hieraan voorafgaand (vanaf 18.00 uur) kun je ook genieten van een Mathijs Douwe Menu!
De kosten voor deze maaltijd zijn slechts € 9,50 euro. Hiervan gaat € 1,-- naar het Mathijs Douwe Team. Als je denkt: dit lijkt mij lekker en leuk, dan kun je tot 5 maart bij ons reserveren. Reserveren is nodig i.v.m. de inkoop en personeel. Geef hierbij even aan om hoeveel personen het gaat. Dit kan door te mailen naar ons: alpjeop2010@gmail.com .
Het Mathijs Douwe menu bestaat uit een bord spaghetti bolognese of tagliatelle met zalmsaus (en natuurlijk is het ook mogelijk om van allebei een beetje te kiezen). De maaltijd wordt geserveerd met salade, stokbrood en kruidenboter.
Manya is onze buurvrouw van een paar huizen verderop. Toen wij haar vroegen of ze 12 maart ook wilde optreden heeft ze direct ‘ja’ gezegd. Daar zijn wij erg blij mee. Want behalve dat ze héél erg mooi kan zingen (…) is haar vertolking van het lied ‘Wat een mooie dag’ voor ons heel speciaal.
Ruim een jaar geleden ging Lies naar de presentatie van de nieuwste CD van Manya (zie ook http://www.blogger.com/www.manya.nu). Eén van nummers die Manya toen live zong was het nummer 'Wat een mooie dag'. Het nummer is geschreven en eerder gezongen door Brigitte Kaandorp en ook wel eens 'vertolkt' door Paul de Leeuw. Maar Manya zingt het 300% mooier en beter. "Dat nummer geeft het gevoel weer dat ik vaak heb", meldde Lies toen ze die avond terug kwam van de cd-presentatie. Met wat knutselen heb ik vervolgens de muziek onder deze fotocollage van Mathijs geplaatst.
Behalve dit nummer zal Manya 12 maart nog een aantal nummers zingen.
WAUW! En toen wilde ik even een filmpje bij dit stukje plakken en surfde ook naar de website van Manya (ww.manya.nu). En daar blijkt een video op te staan over de medewerking van Manya (juffrouw Theepot in het groen!) en andere leden van Operettevereniging Amstelveen aan een Doe-een-wens-dag. Kippenvel van herkenning, ook omdat wij zelf met Mathijs een keer zo’n dag hebben gehad en weten hoe belangrijk zo’n dag voor een kind + familie kan zijn. Alpe d’HuZes is een belangrijk goed doel, maar Doe-een-wens is dat ook!!! Toen de Doe-een-wens-dag voor Mathijs in augustus 2005 werd georganiseerd (http://www.youtube.com/watch?v=ICz1TPLWWVY ) waren wij allemaal heel, heel moe na alles wat er het jaar daarvoor allemaal was gebeurd (operatie Mathijs, bestraling, chemo’s, heel veel ziekenhuisdagen). Die dag naar Ajax – met alles er op en er aan - was één groot feest en écht letterlijk zijn wij die dag weer uit het dal omhoog geklommen. Heel mooi dat Manya er aan meegewerkt heeft om voor dit meisje Lindsey ook zo’n wensdag te organiseren!
Geld inzamelen voor de strijd tegen kanker is natuurlijk de belangrijkste doelstelling van Alpe d’HuZes. En dat gaat goed met dit Mathijs Douwe Team. Maar conditie opbouwen zodat ik 9 juni een beetje relaxed die Alp op klim zou óók wel wenselijk zijn. En dat gaat nog niet zo goed...
Eerst het geld. Natuurlijk hou ik stiekem een beetje bij of dít team 2011 net zo actief is met geld binnenhalen als het Mathijs Douwe Team 2010. Nou, dat loopt als een trein, uhh fiets. Vorig jaar rond deze tijd had het toenmalige Mathijs Douwe Team 15.000 euro ingezameld. Het huidige team staat nu… ook op 15.000. Maar ik weet dat er naast deze 15.000 al een flink aantal toezeggingen van (grote) sponsors is, dus we komen langzaam richting ons doel van 33.000 euro. Zo is vandaag duidelijk geworden dat de collega's + werkgever van teamlid Ivar, NykampNyboer uit Oldenzaal, 3.100 euro gaan overmaken!
Tsja, en dan het trainen. De trouwe lezer weet dat ik een heel fanatiek sporter ben. Maar de trouwe lezer weet ook dat ik dit alleen beperk tot buitensport. Buitensport op twee wielen om precies te zijn. Met zon. En temperatuur boven de 10 graden. Tussendoor liefst appelgebak met (veel) slagroom.
En laten déze omstandigheden zich momenteel maar zeer beperkt voordoen. Met als gevolg dat ik me wel wat zorgen begin te maken over die berg. Overigens ook over die zeven kilo’s extra die op 9 juni echt niet samen met mij mee die berg op mogen...
Nog 114 dagen voordat het 9 juni is… Hieronder alvast een een foto zoals ik dan slank en wel te zien zal zijn boven op de Alp (ongeveer...).
Op! Sold out! Niets meer! Weg = weg! Opperdepop! De kaartjes voor het Benefietsconcert op 12 maart in Haddock Almere zijn helemaal uitverkocht. Voor wie een kaartje heeft: het wordt een fantastische avond! Voor wie nog geen kaartje heeft, kijk eens rond op Marktplaats!
De afgelopen weken heb ik op donderdag gemeld dat Totlast, 2B4, het Kunstlinie Kinderkoor én Billy Maluw (ex-Voice of Holland) 12 maart zullen optreden.
Aan het begin van de avond zal ook Fredrieke één van haar zelf geschreven nummers zingen. Haar cd - die die avond zal worden gepresenteerd - is inmiddels helemaal 'volgezongen'.
27 januari jl was Peter Kapitein bij het tv-programma Paul & Witteman. Daar heeft hij uitgelegd op welke wijze Alpe d'HuZes er voor gaat zorgen dat over 10 jaar niemand meer sterft aan kanker.
Vanmiddag een bericht van ons teamlid Dionne, die afgelopen zaterdag de schilderworkshop organiseerde (zie verslag vorige stukje):
Beste allemaal,
Omdat het zo'n groot succes was afgelopen zaterdag is er een nieuwe workshop gepland op zaterdag 19 maart. Wederom van 11 tot 15 uur. Mocht je interesse hebben meld je dan aan door een mail te sturen naar peter.dionne@upcmail.nl. Kosten 50 euro (incl. groot doek/verf etc).
Gisteren hebben F. en ik meegedaan aan een schilderworkshop waarvan de opbrengst ten goed komt aan het Mathijs Douwe Team, dus Alpe d’HuZes, dus KWF-kankerbestrijding. De workshop werd georganiseerd door ons mede-teamlid Dionne. Ik had eerst niet de intentie om mee te doen, totdat N. mij attendeerde op de site van de kunstenares, die ons de workshop zou geven: Paulien van Roon (http://home.planet.nl/~linde286/ ). Ze heeft o.a. schilderijen met zeilboten en ja, dan ben ik snel om. Ik heb me aangemeld om ook mee te doen i.p.v. alleen maar te komen kijken. En een plaatje meegenomen van een schilderij van Paulien, welke ik erg mooi vond. Ik dacht: iets in die trant (uiteraard niet zo mooi) moet het gaan worden. Maar die illusie wed mij meteen ontnomen: "dat is les 68 zei
Paulien, en we beginnen vandaag bij les één". Ik vond dat het toch zeilbootjes moesten worden en kreeg een eenvoudig voorbeeld. Fredrieke die ook mee gekomen was om alleen even bij het begin te zijn vond het zo leuk dat we besloten samen het doek (ruim 1 bij 1 meter!) te gaan beschilderen.
Eerst moest het hele vlak een ondergrondkleur krijgen en dat deed je met een roller: leuk om te doen! Er waren maar liefst 22 deelnemers, dus het was druk in de hal van basisschool de Polygoon. En wat hartverwarmend dat al deze mensen voor het goede doel kwamen schilderen! Wat ik zelf bijzonder vond was de aanwezigheid van een vriendin uit Ermelo (zij heeft die akelige ziekte ook gehad en gelukkig gaat het nu goed) en drie oud-collega’s vanuit Harderwijk waarmee ik tot 1999 op het orthopedagogisch dagcentrum de Schutse heb samengewerkt.
Er was een heel divers aanbod van kleuren verf, kwasten en voorbeelden die je na kon maken. Tussendoor kregen we een heerlijke gesponsorde lunch. Het was ook een heerlijke bezigheid: je bent alleen maar bezig met je kwast, kleuren en datgene wat je wilt schilderen. Een paar jaar geleden was ik met Mathijs en Fredrieke ook regelmatig aan het schilderen op doek. Dat vonden ze altijd heel leuk en gezellig om te doen. Hiernaast nog een kunstwerk van Mathijs, welke hij gemaakt heeft voor mijn 43 – ste verjaardag, bijna vier jaar terug (Mathijs was toen 8 jaar).
De opbrengst van de workshop was 1.100 euro. Een geweldig bedrag dat weer via Alpe d’HuZes/KWF besteed gaat worden aan onderzoek naar kanker.
Hieronder een filmpje van deze workshop (2,5 minuut).
Uiteraard is hier de afgelopen maanden ook naar het programma The Voice of Holland gekeken. Op 8 oktober 2010 trad daar Billy Maluw op. En meteen waren wij fan. In één van de rondes daarna ging Billy niet door. Ten onrechte natuurlijk! Meteen dachten wij: wat zou het leuk zijn als hij op zou willen treden op het Benefietsconcert voor het Mathijs Douwe Team.
Direct gegoogled waar Billy woont. Amsterdam bleek. Mooi, de afstand kon voor hem het excuus niet worden :-) . Vervolgens via de Hyves van F. contact met Billy gezocht. Hem in het bericht ook uitgelegd wat de reden is waarom wij ons inzetten voor Alpe d'HuZes. Al snel kwam het volgende mailtje terug: "Jeetje wat erg om te horen. Tegelijkertijd vind ik het ook een hele eer om voor jullie en het KWF te komen spelen."
Billy Maluw komt 12 maart met zijn vierkoppige band een geweldig optreden verzorgen!
Onderstaand het interview door journalist Ellen de Visser met Peter Kapitein in de Volkskrant zaterdag 22/1. Een zeer helder artikel waarin Peter Kapitein scherp neerzet hetgeen Alpe d'HuZes wil bereiken: over 10 jaar sterven er geen mensen meer aan kanker. Het kán.
"Zelfs zware chemokuren en de stamcellen van zijn broer konden Bas Mulder niet redden. Vier maanden geleden overleed hij aan lymfeklierkanker, 24 jaar oud. Peter Kapitein (50) kreeg in januari 2005 precies dezelfde diagnose. Hij onderging identieke behandelingen, maar hij leeft nog.
De twee kenden elkaar van Alpe d'HuZes, een actie van een uitdijende groep fietsfanaten die jaarlijks de Alpe d'Huez beklimt om geld op te halen voor kankeronderzoek. Kapitein beloofde op de begrafenis van zijn jonge fietsvriend die ene vraag te beantwoorden: waarom hij nog leefde en Bas niet meer.
Die vraag werd de kern van een opmerkelijk initiatief. Samen met zijn vrienden Coen van Veenendaal en Jan Gerrit Schuurman trok Kapitein het afgelopen jaar langs alle kankerexperts ter wereld met de vraag of ze wilden samenwerken, zodat over tien jaar niemand meer aan de ziekte hoeft te sterven. Iedereen reageerde enthousiast.
Vorige week was in Amsterdam de aftrap van het programma Understanding Life! Tachtig topwetenschappers, onder wie Nobelprijswinnaars, formuleerden daar, op uitnodiging van drie Hollandse jongens, een gezamenlijk plan van aanpak. 'Ik ben nog steeds verbijsterd', zegt Kapitein, een paar dagen na afloop van de conferentie.
Hoe is het je gelukt de wereldtop bijeen te krijgen?
'Ik ben op mijn baas Nout Wellink afgestapt. Ik zei: we hebben een geweldig idee, we gaan kanker op wereldniveau oplossen. Waarop hij glimlachte en antwoordde: 'En ik geloof je ook nog.' Wellink gaf ons toestemming zijn naam te gebruiken. Zo kwamen we terecht bij Robbert Dijkgraaf, de president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. En zo zaten we snel aan tafel met hoogleraar Anton Berns van het Nederlands Kanker Instituut, die ons voorstelde aan twee Nobelprijswinnaars. Daarna werd het een sneeuwbal, de een introduceerde ons bij de ander.'
Waarom geloofde Wellink jou?
'Hij zit in het comité van aanbeveling van Alpe d'HuZes. Toen ik hem daar in 2006 voor vroeg, haalden we 350 duizend euro op. Dit jaar doen vijfduizend fietsers mee en gaat het om 20 miljoen euro. Hij kent onze gedrevenheid. Ik mag dit doen in de baas zijn tijd.'
Zagen de experts jullie idee zitten?
'Op een enkele scepticus na was iedereen ervoor te vinden. We hebben het afgelopen jaar de beste kankercentra ter wereld bezocht. We zijn begonnen bij Nobelprijswinnaars Paul Nurse, Harold Varmus en James Watson, de ontdekker van het dna. Daarna zijn we doorgereisd naar San Fransisco, Seattle, San Diego, Baltimore, Boston, Parijs, Londen, Berlijn en Barcelona.
'Al die experts zeiden hetzelfde: er is al zoveel kennis, jullie doel is haalbaar. Het grootste probleem bleek een gebrek aan samenwerking die nodig is om van kanker een chronische ziekte te maken. In Cambridge bezochten we de Britse oncologen sir David Lane en sir Bruce Ponder. Lane zei: 'Het is een schandaal als we de kennis die we hebben niet ten uitvoer brengen.' Dat is dus wat er momenteel gebeurt. We weten veel, maar het komt bij lange na niet aan de patiënt ten goede.'
(indrukwekkend filmpje waarin Peter Kapitein verteld over zijn ziekte. Het filmpje is uit 2008. Toen werd met Alpe d'HuZes 3 miljoen euro opgehaald. In 2010 was dit bedrag 12 miljoen en 9 juni a.s. halen alle deelnemers samen 20 miljoen euro op voor KWF)
Hoe is het mogelijk dat er buitenstaanders voor nodig zijn om wetenschappers te laten samenwerken?
'Dat was het eerste wat Nout Wellink vroeg toen we hier een bijeenkomst belegden met Nederlandse experts: 'Waarom heeft de sector dit niet zelf bedacht?' Dan hoor je een ongelooflijk verhaal waaruit blijkt hoezeer de medische wereld gericht is op het eigen onderzoeksinstituut en de individuele wetenschapper. Zoveel partijen moeten samenwerken: artsen, wetenschappers, industrie, patiëntenorganisaties. Een bijna onmogelijke opgave voor één partij. Wij zijn de katalysator geworden. We denken vanuit de patiënt en we zijn goed in organiseren.'
Dus medische wetenschappers zijn allemaal egoistisch?
'Nou nee, ze zaten hier wél allemaal vorige week. Maar ze draaien mee in een systeem waarin scoringsdrift wordt gestimuleerd. In andere sectoren worden boven wetenschappelijke artikelen de namen van de auteurs gewoon alfabetisch vermeld, maar in de medische sector gebeurt dat op volgorde van belangrijkheid. Zo kan een enorme strijd ontstaan. Oók om het binnenhalen van onderzoeksgeld, dat alleen maar mag worden besteed in dat ene instituut. We zullen nieuwe fondsen moeten werven. Maar we moeten er ook voor zorgen dat onderzoek veel doeltreffender wordt opgezet. Het moet niet onnodig dubbel worden gedaan en gegevens moeten tussen wetenschappers kunnen worden uitgewisseld.'
Willen ze dat wel?
'Wij geven in Nederland het goede voorbeeld door met geld dat we hebben ingezameld met Alpe d'HuZes drie centra te laten samenwerken. Het Nederlands Kanker Instituut, het Erasmus MC en het UMC Utrecht gaan beginnen met dna-onderzoek bij kankerpatiënten. Je stopt als het ware een stukje tumorweefsel in de computer en die ontcijfert wat de dna-mutatie is die de cel laat ontsporen. Dan kun je kijken of je dat proces kunt beïnvloeden met een op de persoon toegespitste behandeling.'
Waarom is Alpe d'HuZes zo succesvol?
'De Alpe d'Huez is de Nederlandse berg in de Tour de France. Ooit wonnen Gert-Jan Theunisse en Steven Rooks er een etappe. Dat spreekt nog altijd tot de verbeelding. Elk jaar op een donderdag in juni proberen wielrenners zes keer achter elkaar de Alpe d'Huez te beklimmen, waarmee ze een hoogte van zesduizend meter overbruggen. Teams moeten minimaal 3.000 euro bijeen brengen. Vorig jaar brachten bijna alle universitaire medische centra een team op de been.
'De Alpe d'HuZes krijgt nu in andere landen navolging. Ook voor die beklimmingen is zesduizend meter het uitgangspunt. België kent nu de Ven2 4 Cancer, waarbij vier keer de Mont Ventoux wordt beklommen.'
Zijn ze in de Franse Alpen wel te spreken over al die Nederlanders die op dezelfde dag een berg komen beklimmen?
'Onze koersdirecteur gaat erheen om te overleggen, want je kunt daar niet zomaar met vijfduizend man neerstrijken. Probleem is dat je bij de klim drie gemeenten passeert. We beginnen in Le Bourg d'Oisans, halverwege de berg passeren we La Garde en we eindigen na 21 bochten in Huez. Met alle burgemeesters moeten we een vergunning regelen en elk jaar ligt die van La Garde dwars. Hij heeft geen voordeel van ons, want we fietsen alleen maar door zijn dorp heen. Ieder jaar wordt dat op zijn Frans opgelost. De andere twee burgemeesters gaan een avond met hem uit, ze drinken een glas en zeggen dan: toe François, doe niet zo lullig. En dan komt het weer goed. Maar het is wel de laatste keer, roept hij altijd.'
Over twee weken verschijnt het boek met zijn levensverhaal. Hij heeft het een basale titel gegeven: Ik heb kanker. Tweehonderd triatlons had hij gelopen toen hij op 44-jarige leeftijd, na een routine-onderzoek, de diagnose kreeg. De behandelingen waren zo heftig dat hij het een paar keer bijna niet haalde.
De kanker is nu onder controle, maar weg gaat de ziekte niet. 'In het dna van mijn lymfeklieren zit een mutatie die voor problemen blijft zorgen. Daarom zeg ik dat ik mét kanker leef. Het is kanker zonder ziekte.
'Opgeven is geen optie.' Het was jarenlang zijn motto als hij het tijdens een triatlon even niet meer zag zitten. De zin ('Never, ever quit!') kwam uit 'een heel slechte B-film' die hij ooit zag. Het werd zijn lijfspreuk toen hij kanker kreeg, het is nu het devies voor het programma met de wetenschappers.'
Dat is voor jou makkelijk te zeggen want je bent er nog
'Ik heb altijd zo gedacht. Mijn moeder heeft mij een ongeneeslijk optimisme meegegeven. Ik maak van elke beroerde situatie een prachtig uitgangspunt. Ik wil mensen laten zien dat je met kanker goed en gelukkig kunt leven, ook al duurt dat maar kort.'
Ben je nooit bang?
'Niet meer. Lange tijd werd ik 's morgens wakker met de gedachte: shit ik heb kanker en pas daarna zette ik de wekker uit. Nu denk ik er pas voor het eerst aan als ik op de fiets zit naar de bank. Maar toch, ja, ik ben bang om dood te gaan. In gedachten lijk ik wel altijd haast te hebben. In zekere zin ben ik het geduld kwijt om te wachten totdat gebeurt wat ik graag wil.'
De missie van Alpe d'HuZes is dat er over 10 jaar geen kinderen en 'grote mensen' meer sterven aan kanker.
