Bergaf

Inmiddels zijn we al weer twee weken terug van de Alp. Het heeft wel enige tijd geduurd om ook weer geestelijk van die Berg af te dalen. Zeker de eerste 10 dagen waren we allemaal nog erg, erg moe. Zo’n week op zo’n Berg is natuurlijk fantastisch. Je gaat van hoogtepunt naar hoogtepunt. Maar uitrusten doe je niet echt…

Maar we zijn weer terug op aarde. Het werkritme zit er al weer in, het gras is gemaaid en de koelkast is aangevuld.

We zijn echter ook al bezig met Alpe d’HuZes 2012. L. heeft meteen huisjes gereserveerd en mijn tante en oom (deelnemers in het Mathijs Douwe Team 2010 - in 2012 gaan zij met hun hele gezin mee) is al weer gestart met het organiseren van de eerste acties. Zo komt er mogelijk een groot Benefietsoptreden in Tiel. En Sportschool Wellnesscenter Bosch in Beusichem – trouwe sponsor van ons team inmiddels – organiseert 13 januari een spinningmarathon. Deze keer niet één avond, maar een 24-uursmarathon!

Zelf heb ik afgelopen week de eerste fietstrainingsrit voor Alpe d’HuZes 2012 gemaakt. Twee ook al zeer constante sponsors door de jaren heen (Emmy en Roelie) hebben toegezegd mij tot 6 juni met 1 cent per gemaakte trainingskilometer te willen sponsoren. Dat is mooi, want dat motiveert je om de toch vaak ook wel saaie kilometers te gaan maken. Voorafgaand aan de Alpe d’HuZes 2010 en Alpe d’HuZes afgelopen juni heb ik 5.000 trainings kilometers gemaakt. Dat is redelijk veel, bv. 10.000 is onmogelijk. Dus is er een beperkt ‘risico’ voor sponsors… Wie durft het aan om mij de komende 11 maanden ook per kilometer te sponsoren? Als 15 mensen 1 ct per kilometer toezeggen levert een rit naar mijn werk in Amsterdam heen en terug mij / Alpe d’HuZes bijna 10 euro op. Kijk, dan wordt trainen leuk (nou ja, leuker…). Wie durft?

Tenslotte, al een hele tijd vraag ik mij af waarom ik het zo geweldig vindt om mee te doen aan Alpe d’HuZes (naast het belang van geld inzamelen voor het hele goede doel). Alpe d'HuZes is iets héél sportiefs, wat mij totaal niet zou moeten liggen. Vanmiddag kwam ik bij de nieuwe aanwinsten in de stadsbibliotheek het boek ‘Ga toch fietsen man, de metafoor van een dikke veertiger tegen’. Waarom de titel mij aansprak, geen idee. Maar meegenomen, net voor het avondeten in begonnen en twee uur later was het boek uit. Niet diepgaand, wel leuk en snel geschreven. De schrijver, Thomas Braun, besluit om op zijn 43-ste van de ene op de andere dag mee te doen met een zware rit in de bergen van de Dolemieten. Terwijl hij de laatste jaren nauwelijks heeft gesport… Na heel veel trainen lukt het hem, hij komt boven op de Gavia. En dan beschrijft hij het gevoel dat ik ineens herken als mijn gevoel op die Alp:

“En ineens fietste ik daar, op 2652 meter hoogte. Wat een gevoel! En wat een emotie. Onbeschrijfelijk, met niets te vergelijken. Ik durf te beweren dat iemand die een miljoen wint in de Staatsloterij zich niet zo gelukkig zal voelen als gisteren ik op de berg. Nu pas begrijp ik de woorden van Mark (zijn fietsmaat - NK). “Want daar gaat het om: dat je fysiek en mentaal ervaart dat je van zoiets unieks en extreems onderdeel mag zijn. Iets kernachtigs wat je in je normale leven te weinig tegen komt.”

"Almeerders fietsen Alpe d’Huez op voor KWF"

(Overgenomen uit Almere Deze Week 22 juni)

ALMERE - Richting de 50.000 euro hoopt het Mathijs Douwe Team 2011 op te halen voor KWF Kankerbestrijding met de actie ‘Alpe d’HuZes, opgeven is geen optie!’. 42.000 euro hebben de zeven teamleden Liesbeth, Niek en Fredrieke Krouwel, Ivar Hannessen, Dionne Mooij en Mark Oostendorp al opgehaald, het laatste beetje geld moet nog binnenkomen.


Donderdag 9 juni beklommen ze met nog zo’n 4.300 Nederlanders de berg Alpe d’Huez in Frankrijk. “Het was een geweldige gebeurtenis”, vertelt Niek Krouwel, die de berg dit jaar voor de tweede keer bedwong. Aanleiding voor hem om mee te doen is het overlijden van zijn zoon Mathijs op 18 mei 2008. Hij overleed aan kanker. “Het geweldig maar ook vreemd, want op die berg is het feest. Iedereen die ik sprak heeft een verhaal, kent wel iemand met kanker. De eerste vragen die mensen elkaar daar stellen is niet ‘hoe heet je en wat doe je’, maar ‘hoeveel keer heb je de berg beklommen en waarom ben je hier’. Dat maakt het makkelijker om over jouw ervaring te praten, iedereen is daar voor een bepaald doel. Maar er wordt ook veel gejankt, dat kan. Je hebt toch een prestatie neergezet dat emotie met zich meebrengt.”

Bocht 10

De berg staat symbool voor kanker. “Kanker is ook vechten, de berg staat er een beetje voor. De tijd dat je naar de top fietst doet je lichaam pijn, mensen met kanker hebben dat ook.” In bocht 10 zijn ze even gestopt, dat is ‘de bocht van Mathijs’. “Mathijs is 10 jaar geworden”, vertelt Niek. “En het is ongeveer op de helft van de klim. Daar hadden we een foto neergezet van Mathijs en spandoeken en vlaggetjes van de school van Fredrieke. Over tien jaar is de ziekte een chronische ziekte, daar streeft het KWF naar. Lukt dat? Met je handen in je zakken gaan staan, dat helpt. We helpen mee, en de doorbraken in onderzoek gaan snel.”

Onderschrift foto
Fredrieke en Liesbeth Krouwel komen aan op de top van de Alpe d’Huez. Ze hebben 9 juni de top beklommen voor de actie Opgeven is geen optie! voor het KWF. (Foto: aangeleverd)

Een prachtige dag

Als ik rond 7.00 uur na bijna 14 kilometer fietsen bij de finish in Alpe d’Huez aankom is het er nog relatief stil. Natuurlijk, Betty en Bea halen mij vrolijk binnen. Maar langs de hekken staan weinig mensen. Omdat er nog geen vervoer is naar de top zijn mijn teamgenoten die ‘de verzorging’ doen zijn nog niet boven. Het is koud en saai. Broodje eten en meteen maar weer dalen.

Vier uur eerder word ik wakker van de eerste auto die de camping verlaat. Duidelijk iemand die tijdig aan de start wil staan… Even later hoor ik nog twee auto’s over het grintpad rijden. Het lukt mij niet meer om in slaap te komen. Een half uur later ga ik maar uit bed. Zo zachtjes mogelijk aangekleed en twee door Eline eerder gebakken pannenkoeken naar binnen gedouwd. Lies steekt wel even haar hoofd om de hoek, maar zegt het veel te vroeg te vinden en nog niet mee te gaan. In de caravan naast ons is het ook nog donker (achteraf blijkt teamgenoot Ivar dan al te zijn weggefietst…) en hetzelfde geldt voor de tent van Dionne en Peter. Als ik iets na 4.00 uur wegfiets is het al druk richting Bourg d’Oisson. Fietsers, maar nog veel meer auto’s met fietsen achterop. Allemaal richting de start om 04.30. Zo vroeg door Bourg d’Oisson fietsen geeft wel een mooie sfeer, iets wat ook geldt als ik achter een heeeele lange rij fietsers aansluit bij de start. Iedereen is gespannen, maar er wordt ook het nodige gelachen.

Toch is het dan ruim een half uur wachten voordat ik kan starten. Als eenmaal bocht 21 voor mij ‘staat’, meteen terug naar een snelheid van 7 km per uur. Ik heb wel de kracht om een paar km harder te gaan, maar met een doel van vijf keer omhoog fietsen binnen de komende 15 uur wil ik in de eerste rit zo weinig mogelijk energie verbruiken. En de rit gebruiken om na een jaar opnieuw te verkennen waar het moeilijk is en waar het wat makkelijker gaat op deze Alp. Velen fietsen mij voorbij, maar al na twee bochten zie ik de eerste mensen afstappen omdat ze nu al niet meer kunnen. Rustig blijven trappen… Er staan nog weinig supporters langs de kant. In de bochten branden de kaarsjes. De watervalletjes zijn dit jaar ook weer te horen. En langzaam wordt het van donker licht.

Na rond zevenen de top te hebben bereikt snel afdalen. Met veel remmen, tot je kramp in de handen hebt. In bocht 10, ‘de bocht van Mathijs’, even rust gegund en een mueslireep gegeten. Snel weer door naar de start. Ik weet nu dat ik deze tweede keer wat steviger door kan trappen. Dat doe ik ook en na 110 minuten kom ik opnieuw boven bij de finish. Denk aan mijn collega’s in Amsterdam. Het is donderdagochtend, 9.45 uur. Zij zijn net begonnen aan hun werkdag en ik heb inmiddels twee keer de Alpe d’Huez opgefietst. Merkwaardige gedachte.

Om half elf ben ik weer beneden. Hier heb ik met Liesbeth en Fredrieke afgesproken. Lies is inmiddels zelf ook één keer de Alp opgefietst, en wij gaan nu met z’n drieën starten hebben we afgesproken. Maar door de afdaling heb ik het vreselijk koud. Zo koud heb ik het nog nooit gehad. Van iedereen die ik zie trek ik jassen en truien aan om een beetje warm te worden (helpt nauwelijks) , terwijl Lies en Fredrieke de fietsen in orde maken. Fredrieke fietst vervolgens redelijk soepel met mij weg, maar Lies heeft duidelijk moeite met zo snel na de eerste keer omhoog weer een tweede beklimming te wagen. In bocht 20 besluiten we dat ik alleen verder ga en we elkaar boven aan de finish zien. Maar dan, ergens na bocht 12 is het ‘op’ bij mij. Ik krijg overal pijntjes en mijn hart gaat tekeer. “Toch wat ongelukkig als je kanker hebt overleefd maar nu met een hartaanval tijdens een actie voor de kankerbestrijding op die Alp te storten, schiet er door mij heen. Had ik tóch beter voor de Hartstichting kunnen fietsen.” Ik fiets wel door, zo langzaam mogelijk, maar veel beter wordt het niet. Ergens bij bocht 3 neem ik het kloeke besluit om niet zo onverstandig te zijn vandaag vijf keer omhoog te willen. Vier keer, net zoveel keer als in 2010, is ook mooi…

Als ik om 12.45 uur finish is het inmiddels wel gezellig en druk! Iedere fietser wordt door de mensen langs de hekken binnengehaald of hij/zij de Tour de France heeft gewonnen. Inmiddels zijn Peter, Lydia en Annet (samen met Eline ‘de verzorging’) er ook dus wordt het eindelijk gezellig daar boven op de Berg. Eerst maar eens een flinke pauze nemen is mijn besluit. Misschien was het toch niet zo verstandig om als niet-sportief type DRIE KEER achter elkaar de Alp op te fietsen. Ondertussen heb ik het nog steeds koud. Daarom andere kleren aangedaan en eerst eens rustig wat gegeten. Als dan ook de zon nog doorkomt wordt het weer leuk 

Al snel blijkt dat Liesbeth en Fredrieke niet erg vorderen in hun tocht omhoog. Er wordt niet alleen gefietst maar ook veel gelopen, hoor ik telefonisch. Fredrieke heeft meegedeeld dat ze nu nog alleen fietst als er toeschouwers langs de weg staan. “Anders is het niet leuk voor die mensen als ze staan te klappen.” Om 15.10 uur komen ze dan toch, onder groot applaus, over de finish. Direct wordt Fredrieke geïnterviewd door de NOS. Een kwartier later ‘suis’ ik de berg af, om aan de vierde beklimming te beginnen.

En de eerste bochten gaat het prima, de vier uur rust heeft mij goed gedaan. Maar na een uur fietsen is het toch echt wéér op en in bocht 6 moet ik afstappen. Alles doet pijn. Mooi even uitgekeken over het dal, daar waar ik vandaag vier keer vandaan ben komen fietsen. Na weer een stuk geklommen te hebben moet ik in bocht 3 opnieuw van de fiets af om uit te rusten. En dan na de laatste kilometers definitief dit jaar langs Betty, over de finish. Vier keer de Alpe d’Huez beklommen. Het is mooi geweest dit jaar!

Speciaal voor de Friezen!

In het Team Stephan Harms reed vorige week ook de sterkste man van Nederland Wout Zijlstra mee. Een Fries, dus OmropFryslan was er bij op de Berg.

En ziet: de Alpe d'Huez beklimmen is niet alleen een kwestie van kracht, maar vooral ook een kwestie van mentaliteit en tactiek.En zo kwam ik vier keer en Wout één keer over de finish :-)

P.s. na 23 seconden komt ons teamlid Dionne in beeld!!

Moe

Zondag zijn we thuis gekomen. Maandag hebben we opgeruimd, mail bijgewerkt, mensen gebeld en bijgepraat etc. En dinsdag weer begonnen met werken. Maar we zijn alledrie duidelijk moe. Vorige week was een fantastische week, maar echt uitgerust hebben we niet (...). En liepen we de eerste dagen nathuiskomst nog op de adrenaline, na twee dagen werken is het weer helemaal 'back to normal'.

Ff nog geen stukjes. Maar die komen zeker nog!

Hieronder een stukje uit Het Parool (dank oplettende blogvolger!) waarin Fredrieke en Mathijs worden genoemd (door twee keer op te klikken wordt 'ie op mijn computer vergroot).

Mathijs Douwe Team 2011 - the movie

Dichter bij de hemel

Tekst en muziek: Maarten Peters
Op youtube te zien (opname TheRolfson, 10 juni 2011 gemaakt op slotavond Alpe d'HuZes 2011 in Palais du Sport, Alpe d'Huez)

http://www.youtube.com/watch?v=qKPrQFlEu9U

Mijn rug is gebogen
Dansende pedalen
Spieren staan in brand
Maar de eindstreep komt in zicht
Het zweet in mijn ogen
Vermengt zich met mijn tranen
Glimlach en twijfel
Versmelten op mijn gezicht

En ik hoor een stem
Heel diep in mij
Wat gebeurt gebeurt
Geef niet op
Onzichtbaar duwende handen
Laten het vuur ontbranden
Waar is de top?

Dichter bij de hemel kom ik niet
Mijn armen gaan omhoog
Ik weet dat jij me ziet
Ik kijk om mij heen
Al die liefde die ik zie
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel kom ik niet

21 bochten
Het kaarslicht, zoveel namen
Ontelbare verhalen
Eén doel, één strijd
Vreemden worden vrienden
Vrienden voor het leven
Voor altijd

Dichter bij de hemel kom ik niet
Mijn armen gaan omhoog
Ik weet dat jij me ziet
Ik kijk om mij heen
Al die liefde die ik zie
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel kom ik niet

Op het dak van de wereld
Raak ik de sterren aan
Voel ik de kracht voor het leven
We gaan die berg verslaan
We hebben elkaar beloofd
Mijn armen gaan omhoog

Dadadadada etc

Dichter bij de hemel kom ik niet
Mijn armen gaan omhoog
Ik weet dat jij me ziet
Ik kijk om mij heen
Al die liefde die ik zie
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel
Dichter bij de hemel kom ik niet

Indrukwekkende verhalen op een Berg

Het overgrote deel van de mensen die meedoet aan de Alpe d'HuZes komt hier met een verhaal. Iemand verloren aan kanker of iemand in in de naaste omgeving in behandeling met kanker. Of zelf kanker... Iedereen komt hier ook heel makkelijk met elkaar in contact. Je weet waarvoor je hier bent en waarvoor je het doet. Ook deze keer weer indrukwekkende verhalen gehoord. Bijvoorbeeld deze twee.

Op de camping stond ook een gezin met een autistische zoon van 11 jaar oud. De jongen was een paar keer eerder mee geweest met Alpe d'HuZes. Dit heeft hem zo gemotiveerd dat hij 8 maanden geleden aangaf ook te willen leren fietsen. Dat kon hij nog niet... Met veel oefenen en trainen fietste hij donderdag één keer de Alp op. Hij trots, maar zijn ouders minstens zo trots. Wat een overwinning!

Vanochtend zijn wij met z'n drieën nog even wezen helpen bij het opruimen van de laatste restanten in Palais du Sports, bovenop de Alp. Bij het sjouwen sprak ik een man die donderdag voor zijn zoon had gefietst. Zijn zoon kon niet komen want zijn vrouw had net een kind gekregen. Niet zo bijzonder. Wel bijzonder: de zoon (33 jaar oud) had op zijn zevende te horen gekregen dat hij kanker had. Inmiddels is de kanker 7 keer teruggekomen.... Toen hij 20 jaar oud was leek de situatie hopeloos. Net op dat moment werd een medicijn uitgevonden waarmee de kanker onder controle kon worden gebracht. Nu is hij vader.

Beide keren een kwestie van Opgeven is geen optie.

Mooier dan de vorige keer?

“Op 9 juni gaan jullie iets fantastisch meemaken. Iets wat je nog nooit eerder in je leven hebt beleefd. Ik beloof je, ook als je eerder een keer met Alpe d'HuZes hebt meegedaan, 9 juni wordt het nog mooier dan de vorige keer”.

Natuurlijk geloofde ik dit verhaal van Coen van Veenendaal niet. Het was vorig jaar, tijdens de eerste voorbereidingsbijeenkomst dat hij dit vertelde. Maar ik moet nu, een dag na Alpe d'HuZes 2011, toegeven: het is 100% waar wat hij daar sprak.

Gisteren was een fantastische dag. Wat een sfeer. Wat een geweldig publiek langs de route. Wat veel vrijwilligers die voor ons deze dag mogelijk maakten (motards, schoonmaak, café, etc, etc). Wat een inzet van iedereen. 20.000 Nederlanders waren daar boven op die Alp!

Is het nou moeilijk, meedoen met de Alpe d'HuZes wordt mij regelmatig gevraagd. Nee hoor, antwoord ik dan. Iedereen komt zo'n dag een keer die Alp op, desnoods kruipend. Alleen als je niet hebt geoefend wordt het een wat minder leuke dag... En wil je meer dan één keer die Berg op dan zal je vooraf flink moeten trainen. Want dat is níet eenvoudig. Alle leden van het Mathijs Douwe Team hebben gisteren zwaar, zeer zwaar afgezien. Je komt jezelf echt tegen op zo'n dag. “Waarom doe ik dit in vredesnaam?”. En je lichaam geeft constant aan “Ik wil van die fiets af”. Want het doet pijn, je bent moe en eigenlijk doorzie je dan (eindelijk): meerdere keren tegen zo'n Alp opfietsen is een werkelijk volstrekt nutteloze exercitie.

Maar daar is dan het conflict met je verstand. Want dát weet beter.
a) het heeft helemaal geen zin om af te stappen. Je bent middenop die Berg en niemand zal je komen halen. Je bent er aan begonnen en je zal nu toch echt zelf boven moeten zien te komen.
b) “verdikkeme (of woorden met gelijke strekking...), ik zit hier toch met een doel!” hou je jezelf steeds voor. Opgeven is geen optie roepen we toch steeds?

Gevoel en verstand voeren echt een strijd als je zo'n Berg op gaat. Niet één keer, maar meerdere keren per beklimming. Je moet jezelf moed in blijven praten, niet aan je zere benen, rug, schouders en kont proberen te denken. En vooral: blijven trappen.

In dit blogstukje geen verslag van gisteren. Dat maken we zeker nog. Maar door de vele media-aandacht (tv, internet, radio, kranten) zal iedereen een beetje mee hebben kunnen maken wat wij gisteren hebben ervaren.

Wij zijn echter heel benieuwd wat jullie hebben gezien en wat er vandaag in de kranten over Alpe d'HuZes staat. Zouden jullie dat voor ons kunnen bewaren of ons toemailen? Knipsels, links, filmpjes, we krijgen het graag. Kunnen wij nog even nagenieten. Alvast bedankt.

Vanavond gaan wij boven op de Alp (in het Alpe d'HuZescentrum) nog lekker eten en naar de slotbijeenkomst van Alpe d'HuZes 2011. Morgen hopen wij – als het weer meewerkt – een dag aan de rand van het zwembad te liggen.

Iedereen heel erg bedankt voor het meeleven en doneren!!! (dat kan nog steeds....). Geld voor onderzoek is nodig om kanker te overwinnen. Opgeven is – ook na gisteren – geen optie.


De missie van Alpe d'HuZes is dat er over 10 jaar geen kinderen en 'grote mensen' meer sterven aan kanker

Alpe d'HuZus

Vandaag werd de Alpe d'HuZus verreden. Alle ad6-vrijwilligers/ ondersteuning van de teams gaan dan één keer de Alp op. Sommige ongeoefend... Maar dat geldt niet voor die van het Mathijs Douwe Team! Oké, Peter en Eline waren sinds gisteren wel wat stilletjes. Maar ze stonden vanochtend mooi om 11.30 aan de start. Gelukkig was het toen net opgehouden met regenen. Wij wilden ze opwachten op de top van de Alp (14 km verder) en zijn dus weggereden (mocht geen verkeer tijdens de tocht op de Alp). In bocht 10 (Mathijs zijn bocht) posters en spandoeken (o.a. van de Olijfboom) opgehangen en een foto van onze zoon neergezet. Daarna door naar Alpe d'Huez. Daar was het druk én feest bij de finish. Rond 14.30 uur reden achtereenvolgens Eline en Peter over de finishlijn. Beide vonden het een zware en ook emtionele tocht. Beide gaven aan deze ervaring niet te hebben willen missen.

En nu... (21.40) liggen we al in bed. Moe na toch ook een emotionele dag. Morgen rond 4.00 uur gaan de eerste fietsers (waaronder teamlid Ivar ) weg om om 4.30 uur te kunnen starten. Wsl worden wij wel wakker van hun vertrek, dus na rustig opstaan en goed ontbijten stappen de overige leden van het Mathijs Douwe Team op de fiets.

Zoals al in mijn twitters zojuist gemeld: mijn mobiel heeft het vandaag helemaal begeven. Doet niets, niks, noppes meer. Dus sms-en of bellen is leuk bedacht, maar ik neem niet op :-) . Ook geen twitters. Elk nadeel heb zijn voordeel: wordt over 7 uur volledige concentratie op de Alp. Opgeven is geen optie. Over 10 jaar sterven er geen kinderen en 'grote mensen' meer aan kanker. Dat is de missie van Alpe d'HuZes.

Welterusten.

Bericht van Fredrieke

Op maandag gingen mama en ik de Colle d'Ornon op. Dat was heel leuk maar wel super zwaar. We zijn 5 kilometer omhoog gegaan toen vond ik het wel weer genoeg. Op de camping waar wij staan zijn heel veel kinderen , dat is super gezellig. Ik lig vaak in het zwembad terwijl alle andere kinderen op school zitten. Dat is wel een raar gevoel. Het weer hier is best wel mooi. Af en toe wat regen maar daar kan je niet over klagen. Ook zijn we al even het dorpje in geweest, daar was niet veel te beleven. Wel waren er allemaal Nederlanders dat is wel heel leuk, want je bent in Frankrijk. Morgen gaan we Eline aanmoedigen die doet mee met Alpe d`Huzus. Donderdag ga ik zelf de berg opfietsen dat is heel spannend maar wel super leuk(hoop ik):) . s`Avonds kom ik waarschijnlijk op het Jeugdjournaal. Dus allemaal kijken!!!

Toch wel zwaar...

De derde dag hier zit er al weer bijna op. Op dit moment bereidt onze kok (Eline) samen met Fredrieke de avondmaaltijd. Uiteraard (weer) pasta. Aan het eind van de middag zijn Ivar, Lydia, Annet en Mark ook aangekomen. Het team is nu, met het gezin van Peter en Dionne erbij, helemaal compleet.

De dag begon bij ons weer lekker op tijd, om 07.15 uur waren we er uit. L + F zijn meteen gaan fietsen, E en ik naar de supermarkt. We wisten dat het niet de bedoeling was dat L + F lang zouden fietsen (de krachten moeten worden gespaard voor donderdag!), dus we konden ze op de terugweg meteen weer oppikken. In de zon (alweer!) koffie met taart van Bakkerij Van Dongen gegeten.
De rest van de dag is er gezwommen en gefietst. Voor Peter, Dionne en Fredrieke was het de eerste keer fietsen op een berg, de Colle d'Ornon. Eline is gisteren deze col al op geweest, samen met Liesbeth. De Colle d'Ornon is 12 km lang en heeft een stijgingspercentage van gemiddeld 6,5%. De Alpe d'Huez is 14 km (wegens omleiding in dorp) en stijgt gemiddeld 10%. Hieronder wat ervaringen van deze eerste tochten.

Dionne: “Het viel mij ongelooflijk tegen. Mijn benen willen wel, maar je gaat zelf veel te snel zo'n berg op en dan raak je buiten adem. Ik kreeg mijn adem moeilijk onder controle. En de hoogte... diepe crisis was het. Ik weet nu weer wat hoogtevrees inhoudt. Ze hebben hier geeneens vangrails langs die bergweg! Maar ja, opgeven was en is geen optie”.

Peter: “Het afdalen vond ik het hoogtepunt. Maar net als Dionne ging ik eerst veel te hard die berg op. Ik wilde per se niet onder de 10 km per uur komen. Dat heb ik niet kunnen volhouden. Hier fietsen is heel anders dan je geoefend hebt in Nederland. Bergen opfietsen is heel anders dan spinnen. Ik verklaar degenen die meer dan één keer die Alp op willen fietsen voor gek.”

Eline: “Het fietsen was heel pittig. Je moet goed opletten dat je beneden je 'eigen' tempo fietst. Je normale tempo is echt te snel, je raakt buiten adem. De Veluwe is echt een stuk beter te doen. En verder valt op hoe vreselijk hard sommige mensen afdalen. Zo verschrikkelijk hard, onverantwoord.

Liesbeth: “Gisteren ben ik met Eline wezen fietsen. En vanochtend een stukje met Fredrieke en vanmiddag met Dionne. Het ging vandaag beter en lichter dan gisteren. Je weet hoe het is en kan dan beter doseren. Wat ik héél leuk vindt is het ontmoeten van al die mensen, op de fiets en op de camping. Je hebt zo snel contact. Vanmiddag ben ik bijvoorbeeld de laatste vijf kilometer van de Colle d'Ornon opgefietst met een leerling van de basisschool Dichterbij uit Doetinchem. Al die gesprekken zijn bijzonder. Maar bergfietsen zal niet mijn hobby worden. Hier op de Alp geeft je het wel een goed gevoel.”

Fredrieke: “Het was erg zwaar maar wel leuk. Het uitzicht is heel mooi en het is niet stom om te trappen!”

Na regen...

Sinds gisterenavond regende het flink. Om 22.30 uur lagen we alle vier op stok. Reizen is blijbkbaar ook vermoeiend :-) . Prettige bijkomstigheid was wel dat we vanochtend weer vroeg op waren, om 8.30 uur zat het ontbijt al achter de kiezen. En toen? Fietsen met regen was ook geen aanlokkelijk vooruitzicht . Gelukkig kwamen Thomas en Imi op bezoek, onze vroegere buurjongen met vriendin. Lekker rustig koffie gedronken.

En zowaar, na de lunch klaarde het ineens op. Om 123.30 uur reden Eline en Lies op de fietsen weg. F. en ik zijn naar het zwembad gegaan. Wordt bijna al gewoonte :-) Eline en Lies hebben een rondje gefietst en kwamen in euforische stemming terug. Maximale stijgingspercentage was 6,5%. Kijken of ze donderdag op de Alp d'Huez (stijgingspercentage 10%) nog zo vrolijk zijn. Gna, gna. Beide zijn nu (16.45) naar het bubbelbad om even bij te komen. Daarna rijden we (met de auto!) naar de top van de Alp, waar het hoofdkwartier van Alpe d'HuZes in het Palais du Sports zit. We hebben vooraf bonnen gekocht om daar vanavond lekker te eten. Tevens wordt daar om 20.00 uur de Alpe d'HuZes 2011 officieel geopend.

We zijn er... en zitten aan de rand van het zwembad!

Ongelooflijk. De afgelopen dagen hebben we meerdere keren per dag de weersvoorspellingen gecheckt. Slecht, slecht, slecht. En nu zitten we hier op de camping vlakbij de Alp. Meer dan 25 graden, Fredrieke ligt in het zwembad en Eline (vriendin van Liestbeth) en Liesbeth zijn aan de overkant in gesprek met een knappe jongeman. Dit moois hadden we niet verwacht.

De reis is zeer goed verlopen. Gisteren hebben we Eline om 10.00 uur uit Harderwijk opgehaald. Daarna fors doorgereden. Door een omleiding voor Parijs moesten werden we deels binnendoor, over een toeristische route gestuurd. Om 19.30 waren we bij ons hotel onder Dijon. In het hotel zat zo'n wok. En we hadden honger dus... Om 22.30 was het oogjes toe.

Vanochtend om 7.00 uur zaten we weer aan het ontbijt, een uur later reden we weg. Om 11.50 uur waren we hier op de camping.

Alles snel uitgepakt en nu genieten... Dit hebben we maar vast (want de voorspellingen blíjven slecht).

Opgeven is geen optie

Morgen vertrekken we naar de Alpe d'Huez. Om met de leden van het Mathijs Douwe Team mee te doen met Alpe d'Huzes. Een geweldige actie die maar één doel heeft: over 10 jaar sterven er geen mensen meer aan kanker. “Dat is een onmogelijk doel” en “het heeft toch geen zin” hoor je om je heen. Nee, niks doen en met je handen in je zakken blijven toekijken, dáár kom je ver mee. Misschien wordt het dan geen 10 jaar, maar duurt het 12 jaar. So what? Winnen zullen we.

De Alpe d'Huez is een vreselijke berg. Hem één of meerdere keren opfietsen is bijzonder zwaar. De Alp is symbool voor de strijd tegen kanker. Winnen lijkt onmogelijk, maar daar leggen wij ons met ruim 4.000 Alpe d'HuZessers niet bij neer. Meer onderzoek zal er toe leiden dat wij het gezamenlijk mogelijk maken om van kanker een chronische in plaats van een dodelijke ziekte te maken.

Vandaag hebben wij thuis alles ingepakt, morgen vertrekken we naar Frankrijk. Vorig jaar was leuk, maar dit jaar – dat voelen we – wordt het leuker. We hebben al heel veel geld opgehaald als team, maar we willen méér. Meer geld, is meer onderzoek, is geen 12 jaar maar 8 jaar voordat het doel is bereikt.

De inspiratie voor dit stukje komt uit onderstaand filmpje van vorig jaar, gemaakt door een ander team. Hoe dat volgende week donderdag gaat als meer dan 4.000 geïnspireerde en betrokken mensen vaak meerdere keren tegen een onmogelijke berg opfietsen is daarin goed te zien. Eerst zie je voorbereidingen, maar als je doorspoelt naar minuut 4 zie je prachtige beelden van de beklimmingsdag zelf. Het wordt een fantastische week voor een nog fantastischer doel. Opgeven is geen optie.

Alpe d’ HuZes-week te volgen via radio en tv, 9 juni zelfs live!

Uiteraard ga ik mijn best doen om de trouwe lezer van dit blog de komende week goed op de hoogte te houden over hoe het het Mathijs Douwe Team vergaat (zolang de techniek het toelaat).In ieder geval wil ik proberen elke dag een stukje te schrijven op dit blog. Dotje, mijn vriendin, gaat mee en ik weet dat ze op de camping internet hebben, dus dat moet gaan lukken met Dotje. Verder zal ik blijven twitteren (@alpjeop2010) en die twitters/tweets verschijnen ook meteen bovenin ons/dit weblog (www.alpjeop2010.blogspot.com).

Maar er zijn veel meer mogelijkheden om het hele evenement Alpe d'Huzes te blijven volgen (teksten deels overgenomen van andere sites):

Via de radio
Knooppunt Kranenbarg is al jaren een groot supporter van de Alpe dHuZes. Tijdens de dagelijkse uitzendingen van 16 – 19 uur (Radio 2) is er veel aandacht voor de aanloopactiviteiten en worden 6 jongeren gevolgd, die zelf kanker hebben (gehad) en de Alpe op 9 juni zullen gaan beklimmen.Vanaf maandag a.s zal de uitzending plaats vinden vanaf de Alp in Frankrijk en op 9 juni zelfs de hele dag. Dus stem af op 92.60 FM in Nederland.

Via de TV.
– Op 9 juni wordt van 19 tot 20 uur een live-uitzending verzorgd vanaf de Alp door de NCRV op Nederland 1 over de Alpe d‟HuZes. De NOS heeft Fredrieke gevraagd of zij daar ook wil komen vertellen hoe het haar die dag is vergaan. Net daarvoor zullen er ook beelden van haar te zien zijn in het Jeugdjournaal (nog onder ondervoorbehoud). In de NCRV-uitzending om 19.00 uur zullen reportages te zien zijn die overdag zijn gemaakt en worden beelden getoond van de finish, zodat u live de laatste renners binnen kunt zien komen. En kort voor 20 uur zal de tussenstand op dat moment bekend worden gemaakt (gaan we al richting het doel van 20 miljoen?)
– het themakanaal Spirit 24 zendt donderdag 9 juni vanaf 12.00 uur rechtstreeks vanaf de berg uit. Uit hun persbericht: Kabelmaatschappijen UPC, Ziggo, Caiway, Delta, KPN en Kabel Noord bieden hun klanten de mogelijkheid om op donderdag 9 juni gratis te kijken naar de marathon-televisieuitzending over Alpe d’HuZes. De maatschappijen ondersteunen hiermee de wieleractie ten bate van KWF Kankerbestrijding. UPC, Ziggo, Caiway, Delta, KPN en Kabel Noord geven hun klanten toegang tot de digitale themazender Spirit 24, waarop de actie de gehele dag te volgen is. Van 12.00 tot 20.00 uur doet de televisiezender verslag van dit sportieve sponsorevenement. Klaas Drupsteen (NCRV), Bert Kranenbarg (NCRV), Jetske van den Elsen (NCRV) en Herman van der Zandt (NOS) verzorgen, live vanuit Frankrijk, de presentatie.UPC biedt haar kijkers de mogelijkheid om Alpe d’HuZes via haar evenementenkanaal (kanaal 14) te bekijken. KPN zal de zender op 9 juni gratis openzetten voor alle Interactieve TV klanten via kanaalnummer 330. Ziggo biedt Spirit 24 via Ziggo TV (kanaal 11) en haar etalagekanaal (kanaal 13). via Delta is Spirit 24 te ontvangen via kanaal 34, Caiway-kijkers vinden de zender op nummer 48 en klanten van Kabel Noord kunnen de zender ontvangen via kanaal 70.

Via Internet.
Op internet is een speciale Alpe d‟HuZes Live pagina aangemaakt, KLIK op deze link http://live.opgevenisgeenoptie.nl/ Op deze internet pagina ziet u bovenaan tab bladen staan waarmee u in het menu kunt navigeren. De tabbladen “Webcams” en “Live Tijden” zullen we verder toelichten.
Webcams; verspreid over de berg zijn enkele webcams opgehangen. Deze zenden via een live stream, de hele dag door beelden uit van de start rotonde in Bourg, van bocht 16 en bocht 7. En vanaf de finish. Deze beelden geven een goede indruk van de sfeer op de berg en mogelijk ziet u ook een bekende voorbij fietsen.
Live tijden; in dit menu vindt u de doorkomst tijden van iedere individuele renner/ renster. Door eerst te klikken op Live tijden daarna door te klikken op „Teams‟ komt u in een overzicht van alle teams. Door door te klikken op de button met het teamnummer komt u in het menu met alle namen van de renners/ rensters ons team. Door op de button „info‟ te klikken ziet u de tijden en prestaties (aantal klimmen en doorkomst tijden) van de renner/ renster.

Iphone/smartphone
Als u in het bezit bent van een IPhone of een Android gestuurde smartphone, kunt u de Alpe d‟Huzes App downloaden, waardoor u bovenstaande informatie direct op u telefoon kunt ontvangen. Deze App is kosteloos te ontvangen via uw App market.

En tenslotte het Nationale Alpe d'HuZessupportershome in Hilversum!
(persbericht NCRV:) Radio 2 richt op 9 juni een Supportershome in voor alle thuisblijvers van Alpe d’HuZes. Het wordt een mooie plek om ook in Nederland het Alpe d’HuZes gevoel met elkaar te delen. Iedereen die wel betrokken is bij Alpe d’HuZes maar niet in de gelegenheid is om naar Frankrijk af te reizen is vanaf 12.00 tot 20.00 uur van harte welkom in het gebouw van de NCRV in Hilversum, waar het Supportershome wordt ingericht. In dit gebouw zijn ook de studio’s van Radio 2. Op een groot scherm is daar de uitzending te zien van Spirit 24 met rechtstreekse beelden vanaf de Alpe. Presentatoren van Radio 2 fietsen tegen luisteraars om op die manier geld in te zamelen voor Alpe d’HuZes. Er wordt via Radio 2 geschakeld tussen deelnemers op de berg en thuisfront/achterban in het Supportershome. Stuur dit verhaal door aan je familieleden, vrienden en uiteraard aan je sponsors! Vertel dat er een mooie gelegenheid is om “live” Alpe d'HuZes mee te maken. Uiteraard wil de NCRV graag weten op hoeveel mensen ze kunnen rekenen, een mail sturen om je aan te melden is daarom nodig. “Beste achterban, fan, sponsor: Wil jij ook Alpe d'HuZes "live" meemaken vanuit het Supportershome? Meld je dan aan via het e-mail­adres ad6supporters@ncrv.nl. In die mail graag je naam en telefoonnummer en het tijdstip wanneer je wilt komen; tussen 12.00 en 15.00 uur, tussen 15.00 en 18.00 uur, tussen 18.00 en 20.00 uur”, of alle periodes, dat mag natuurlijk ook.