VRIJ! Alpe d'HuZes 2012 is begonnen!

   


en om mee te zingen ook maar even de wat snellere versie van het Alp d'HuZeslied!


 

Contact houden en media tijdens Alpe d'HuZesweek

Op 6 en 7 juni rijden de leden van het Mathijs Douwe Team meer dan 25 keer de Alp d'HuZes op. En u kunt deze inspanningen op velerlei manieren direct volgen.


Via de radio Knooppunt Kranenbarg is al jaren een groot supporter van de Alpe d’HuZes. Tijdens de dagelijkse uitzendingen van 16 – 19 uur deze én komende week op Radio 2 is er veel aandacht voor de aanloopactiviteiten. In de week van 6 en 7 juni zal de uitzending plaats vinden vanaf de Alp in Frankrijk en op 6 en 7 juni zelfs de hele dag. Dus stem af op 92.60 FM in Nederland.

Via de TV Vanaf maandag 28 mei is er dagelijk vanaf 19.30 tot 20 uur op Nederland 1 een uitzending van de NCRV. Ook hierin komen de voorbereidingen aan de orde. Een goede manier om helemaal in “the mood” te komen. Op 6 en 7 juni worden er ‘s avonds rechtstreekse uitzendingen verzorgd door de NCRV op Nederland 1 over de Alpe d’HuZes. In deze uitzending kunt u reportages zien die overdag zijn gemaakt. Er worden beelden getoond van de finish, zodat u live de laatste renners binnen kunt zien komen. En op 7 juni zal voor 20 uur de tussenstand van dat moment bekend worden gemaakt. Mogelijk zullen ook andere zenders dit mega event verslaan.


Via internet Via internet is een speciale Alpe d’HuZes Live pagina aangemaakt. KLIK op deze http://live.opgevenisgeenoptie.nl/ voor deze pagina. Op deze internet pagina ziet u bovenaan tabbladen staan, waarmee u in het menu kunt navigeren. De tabbladen “Webcams” en “Live Tijden” zullen we verder toelichten.
- webcams; verspreid over de berg zijn enkele webcams opgehangen. Deze zenden via een live stream, de hele dag door beelden uit van de start rotonde in Bourg, van bocht 16 en bocht 7. En vanaf de finish. Deze beelden geven een goede indruk van de sfeer op de berg en mogelijk ziet u ook een bekende voorbij fietsen.
- Live tijden; in dit menu vindt u de doorkomsttijden van iedere individuele renner/ renster. Door eerst te klikken op Live tijden daarna door te klikken op ‘Teams’ komt u in een overzicht van alle teams. Dan is het even zoeken naar de twee Mathijs Douwe Teams... ;-)


Via Social Media Enkele leden van het Mathijs Douwe Team gebruiken Twitter. Zo kunt u Elly volgen via @ekrou en Niek via @alpjeop2010. Uiteraard probeer ik ook dit weblog alpjeop2010@blogspot.com actueel te houden. Dit alles onder voorbehoud dat de techniek (internet) meewerkt.

Leuk bericht van een trouwe sponsor

Recent kregen wij van een trouwe sponsor weer een donatie. Na de sponsor per mail bedankt te hebben kregen we het volgende mooie bericht terug:

"Lieve mensen

Ja, Mathijs was en is nog steeds een invloedrijk mensje oftewel mens.

Vroeger vond ik dat ik de krant van de dakloze bij onze supermarkt eigenlijk niet moest kopen.

Ouderwets nuttig vond ik namelijk, dat men voor z'n geld moest werken, als was t maar muziek maken of schoenen poetsen.

Dat vond ik zaken die beter zijn / lijken dan niets doen, dwz overbodige kranten verkopen.

Sinds ik het verhaal van Mathijs ken die zelfs de verjaardag van de dakloze niet vergat, ben ik gewoon een enthousiast koper van de dakloze krant en bekijk die meneer met andere ogen.

Zo zie je maar.

Goede tocht !!!!!!!"

Altijd een 'maar'

(L. schijft)

Het artikel wat hieronder staat komt uit het laatste nummer van Kracht, een blad van KWF-kankerbestrijding. Het artikel lag vanochtend met deze pagina in het zicht op de trap. Fredrieke haar eerste reactie was: "hé, is dat Mathijs?" En inderdaad, deze Joey lijkt wel een beetje op Mathijs. Mathijs in het AMC-ziekenhuisbed in Ajax-pyama met Ajax-kussen. En de eerlijkheid gebied te zeggen: Mathijs zat als het even kon liever naast zijn bed en dan lag zijn moeder in zijn bed (even wat rusten...).

Wat Janneke Klink hieronder schrijft is zo herkenbaar. Ook wij hebben vanaf het begin geprobeerd alles “gewoon” door te laten gaan: op vakantie, naar verjaardagen, volleding blijven werken, actief blijven in vrijwilligerswerk etc. Van de week las ik weer eens wat aantekeningen in een schriftje terug dat ik in jouw ziekteperiode en na je overlijden bijhield:  “mama was voordat je ziek werd zo gelukkig: een mooi gezin met een lieve man en twee prachtige kinderen; een wolk met een gouden randje! Nu jij er niet meer bent heeft die wolk een grijs randje.” Zaterdagavond hebben we gebarbecued met zijn drieen. Mathijs vond dit soort extraatjes altijd zo gezellig. Ook op zulke momenten ervaar je dat altijd aanwezige grijze randje.

 
Janneke Klink (47), moeder van Joey: “Als je kind dood gaat, gaat er een stukje van jezelf dood. Pijn in je hart blijkt niet alleen spreekwoordelijke, maar echte, lichamelijke pijn te zijn. Bij ‘het leven gaat door’, kun je je niets voorstellen. Toch is het zo: het leven wordt weer als ‘voor die tijd’. Heel gewoon en toch ook weer niet. Want bij alles is er een ‘maar’. Die ‘maar’ staat voor dat ontbrekende stuk. We zijn heerlijk uit eten geweest. 'Maar' hij was er niet bij. We hebben een fijne vakantie gehad. 'Maar' hij was er niet bij. 

Vier jaar na het overlijden van Joey ben ik aantekeningen gaan maken. Ik was bang dat ik stukjes zou vergeten. Tijdens het schrijven kwam ik erachter dat dat nooit zou gebeuren. Toch ben ik blij dat we een boek hebben gemaakt over alles wat er is gebeurd. Daarmee kwam de ommekeer. Ik had een fantastische werkplek op de afdeling oncologie, maar ik kon het werk niet meer aan. We zijn ons eigen restaurant begonnen: Kobalt, de lievelingskleur van Joey. Onze andere kinderen doen het allemaal goed. Het leven gaat door. Maar toch altijd met een ‘maar’.”

(Joy Wieringa kreeg in 2001 een spiertumor. Hij overleed in 2003, na chemo, bestralingen en amputatie. Hij was 12 jaar)

Zenuwen

Alpe d'HuZes 2012 komt dichterbij. Over een week staan wij al op de camping onderaan de Alp. En zijn we zeker ook al een keer boven wezen kijken. Met de auto uiteraard...

Aan alles is te merken dat de zenuwen toenemen. De concentratie wordt minder, gedachten dwalen iedere keer af. Zaken als werk worden futiliteiten. Over wat er na 12 juni allemaal komt denken we niet eens na, focus! Op de logeerkamer wordt de stapel wat mee moet naar Frankrijk steeds hoger. De fietsen zijn bij de fietsenmaker geweest en staan klaar in de garage. Het weerbericht in Bourg d'Oissain wordt niet één, niet twee, niet drie, niet vier maar minimaal vijf keer per dag gecheckt. Het wordt een mooie week (voorspelt de weervoorspelman). De gesprekken in huis gaan nog maar over één onderwerp.

We tellen af...

Een warme aanbeveling

Dit blijft voor mij één van de beste 'reclamefilmpjes' die mij motiveert om te blijven strijden tegen kanker:

Mathijs Douwe-toernooi, Mathijs zijn sterfdag en aftrap Alpe d'HuZes 2012

Dat was een druk weekend. Met snel wisselende emoties.

Donderdag organiseerde de voetbalclub van Mathijs voor de vierde keer het toernooi dat zijn naam draagt. Zeventig teams, afkomstig uit een verre omtrek, waren aanwezig om tegen elkaar te spelen. Prachtig gezicht, van die kleintjes die fanatiek zijn in hun vaak te lange 'korte' broeken. En niet te vergeten: de minstens zo fanatieke ouders langs de lijn! Het was prachtig weer voor deze dag, dus op de velden zaten veel mensen in de zon. Aan het eind van de dag kon het bestuur van de Buitenboys de opbrengst van het toernooi melden: ruim 6.300 euro voor Kika en Alpe d'Huzes! Opnieuw een geweldig bedrag voor onderzoek naar (kinder)kanker. Vrijdag was het vier jaar geleden dat Mathijs stierf. Zelf 'maak' ik die twee dagen in gedachten rond 18 mei weer vele malen mee. Hoe L., die zaterdagmiddag in het vakantieverblijf waar wij een familieweekend hadden naast Mathijs op bed was gaan liggen omdat hij zich die ochtend echt niet lekker voelde en waar ik haar om 14.15 uur afloste. Hoe Mathijs zo rond 14.45 uur gek begon te bewegen met zijn been. Dat deed hij de laatste weken wel vaker. Op een gegeven moment kijk ik Mathijs in de ogen en zie dat het helemaal mis is. Ik roep L. van beneden en voor het eerst geven wij hem samen een anti-epilepsie-injectie die we voor nood van de artsen hebben meegekregen. Omdat Mathijs niet reageert en zwaar epileptisch blijft om 15.00 uur de ambulance gebeld. Die is er na 20 minuten. Inmiddels is Mathijs weer bij en maakt zelfs grapjes tegen het ambulancepersoneel. De ambulancebroeders besluiten om Mathijs 'voor de zekerheid' toch mee te nemen naar het ziekenhuis, ondanks dat Mathijs zelf niet wil. Onderweg blijft Mathijs vrolijk. Maar meteen na aankomst in het Nijmeegse Radboudziekenhuis krijgt hij een hele zware epileptische aanval. Na platgespoten te zijn volgt een uur later een minstens zo grote aanval. Op dat moment krijg ik voor het eerst het gevoel dat het wel eens afgelopen kan zijn. Die avond laat spreken wij telefonisch met de oncoloog van Mathijs die vanuit het AMC belt. Zij geeft aan dat 'het maar zo kan zijn dat Mathijs morgenochtend weer praatjes heeft". Ik weet zeker dat dat zo zal zijn, dus slaap goed. Mathijs is er immers steeds weer bovenop geklommen? Die zondagochtend heeft Mathijs echter geen praatjes. Hij slaapt veel en communiceert met ons enkel door als hij iets goed vind wat wij hem vragen zijn duimpje op te steken. Om 14.00 uur is eindelijk de ambulance er die Mathijs over zal brengen naar 'zijn' ziekenhuis, het AMC. In de ambulance krijgt hij weer een aanval. Ik weet daar niets van want ik rij in onze eigen auto naar Amsterdam. Als ik om 16.00 uur de afdeling kinderoncologie oploop is er enige paniek. Een verpleegkundige roept dat ik mij moet haasten. In de kamer waar Mathijs ligt staan veel medici rond Mathijs zijn bed. Hij wordt handmatig beademd. Om 16.10 uur stoppen ze met het beademen. Mathijs wordt in L. haar armen gelegd en iedereen verlaat op ons drieën na de ziekenhuiskamer. 16.37 uur stopt Mathijs zijn ademhaling. Die beelden schieten mij zo'n dag wel vele malen door het hoofd. Net als vorige jaren zijn we op zijn sterfdag naar Drachten gegaan, naar Mathijs zijn graf. Oma en opa waren er ook. Evenals neef Sybren en Mathijs zijn vriendje Justin. Vandaag/zondag zijn wij naar Papendal geweest voor de aftrapbijeenkomst Alpe d’HuZes 2012. Het was er zeer druk. Maar zoals altijd liep het dankzij heel veel vrijwilligers (bij Alpe d’HuZes is alles vrijwillig!) gesmeerd. Na de bijeenkomst hebben we met het Mathijs Douwe Team nog even bijeen gezeten om met elkaar de laatste puntjes voor de Alpe d’HuZesweek door te spreken. Want over twee weken… zitten we nu al weer onderaan de Alp.

Mathijs Douwe Krouwel

 (12 maart 1998 - 18 mei 2008) 

Vierde Mathijs Douwe Toernooi bij Buitenboys

Donderdag 17 mei vindt voor de vierde keer het Mathijs Douwe Toernooi plaats bij de Buitenboys in Almere. Een geweldig toernooi voor de F-jes en mini's, dat Mathijs zijn naam draagt.

Zo'n toernooi kan alleen slagen door de inzet van heel veel mensen. In de eerste plaats het bestuur en de toernooicommissie van de Buitenboys plus alle andere vrijwilligers van de Buitenboys die zich al weken én deze dag inspannen om om dit toernooi mogelijk te maken. Maar in de tweede plaats natuurlijk ook alle sponsors van het toernooi. Iedereen heel erg bedankt!

Sponsors toernooi:
- Schattepatat - Almere Noorderplas West
- www.voetbalcity.nl
- Paul's ijs - Almere Buiten
- paintball Gladiator Sports - Almere
- Sportpaleis Almere / www.sportpaleis.nl
- Touber groothandel
- Meester schoenmaker Fred & Misleidy de Weert - Almere-Buiten
- Total Cleaning Products - Naarden
- De Leeskring leesmappen
- Vermogensbeheerder Wijs & Van Oostveen - Amsterdam
- Oxby Vermogensbeheer - Amsterdam

Sponsors verloting:
- Bed & Breakfast 'De Willemshoeve' - Wageningen
- Emmy Draadjer - Elburg
- www.sportpaleis.nl
- Brasserij de Bergerrie - Almere
- Banketbakkerij Rob Visser - Almere

4e mathijsdouwetoernooi17 mei2012    

View more documents from alpjeop2010

Statiegeldactie Plus Zenderpark IJsselstein groot succes!

In de maand april heeft bij PLUS Zenderpark in IJsselstein een collectebus voor het Mathijs Douwe Team gehangen. In de bus konden de klanten van deze PLUS-supermarkt hun statiegeldbonnen schenken aan het goede doel. 

Uiteindelijk heeft deze actie in IJsselstein het geweldige bedrag van € 903,45 opgeleverd!

Medewerkers van PLUS supermarkt IJsselstein: heel erg bedankt voor jullie hulp!

En hetzelfde geldt natuurlijk voor de klanten van deze supermarkt die dit bedrag bijeen hebben gebracht! 

Op de foto Mathijs Douwe-teamlid Giena samen met de directeur van de PLUS-supermarkt Zenderpark IJsselstein, dhr. Jaap Schimmel.

‘Ik heb je nu meer dan ooit nodig’

(artikel overgenomen uit Attent, het blad van de Vereniging Ouders, Kinderen en kanker)


"Soms stuit de redactie van Attent op bijzondere, persoonlijke verhalen van ouders. Het onderstaande ‘verlanglijstje’ van een anonieme ouder die een kind heeft verloren, is daar een voorbeeld van. Wij willen deze herkenbare en indringende hartenkreet graag met u delen. 


Ik zou willen dat mijn kind niet gestorven was. Ik zou willen dat ik haar terug had. Ik zou willen dat je niet zo bang zou zijn om de naam van mijn kind uit te spreken. Mijn kind leefde en was belangrijk voor me. Het is belangrijk voor me om te horen dat ze voor jou ook belangrijk was. Als ik huil en emotioneel word als je over mijn kind spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat jij me hebt pijngedaan. De dood van mijn kind, die is de oorzaak van mijn tranen. Jij hebt over mijn kind gesproken en daardoor heb je mij de kans gegeven mijn verdriet te delen. Dank je wel!


Ik zou willen dat je mijn kind niet opnieuw laat sterven, door haar foto’s, tekeningen en andere dingen uit je huis te verwijderen. 
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus ik zou willen dat je me niet uit de weg gaat. Ik heb je nu meer dan ooit nodig. Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is. Maar ik wil graag dat jij ook weet hoe het met mij is. Het zou kunnen dat ik bedroefd ben en misschien ga ik wel huilen, maar ik zou willen dat je me over mijn kind laat praten. Het is elke dag mijn favoriete onderwerp!
Ik weet wel dat je veel aan me denkt en voor me bidt: ik weet dat de dood van mijn kind je verdriet doet. Ik zou willen dat je me die dingen laat weten door te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om mijn schouder te slaan.


‘Mijn verdriet gaat nooit over’
Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na zes maanden of een jaar over is. Deze eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor me, maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet nooit over zal zijn. Ik zal verdriet hebben over de dood van mijn kind tot de dag dat ik zelf zal sterven.
Ik werk hard om te herstellen, maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen. Ik zal mijn kind altijd missen en ik zal altijd rouwen om haar dood. Ik zou willen dat je niet van me verwacht ‘er niet aan te denken’ of om 'gelukkig' te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.


Ik hoef niet beklaagd te worden, maar ik zou willen dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn. Ik moet door het verdriet heen.
Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is. Ik weet dat het vervelend voor je is om bij me te zijn als ik me beroerd voel. Wees alsjeblieft geduldig met me, net zoals ik geduld heb met jou.
Als ik zeg: ‘Het gaat goed’, zou ik willen dat je begrijpt dat ik me niet goed voel en dat ik elke dag moet vechten om op de been te blijven.


‘Ik ben niet meer dezelfde persoon’
Ik zou willen dat je weet dat alle reacties van verdriet die ik heb, erg normaal zijn. Depressies, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef me alsjeblieft als ik rustig en teruggetrokken ben of prikkelbaar en humeurig.
Je advies om ‘van dag tot dag’ te leven, is een uitstekend advies. Alleen op het ogenblik is een dag me zelfs te veel. Ik zou willen dat je kon begrijpen dat het al heel wat is als ik van ‘uur tot uur’ probeer te leven.
Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling. Soms wordt alles me teveel en moet ik even alleen zijn. Als ik wegloop, zou ik willen dat je me helpt een rustig plekje te vinden, zodat ik even alleen kan zijn.


Ik zou willen dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen mijn kind stierf, stierf een groot deel van mij met haar. Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was toen mijn kind stierf en ik zal nooit meer dezelfde zijn.
Ik zou heel graag willen dat je me zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn.
Maar ik bid dagelijks dat je het nooit zal begrijpen!


Anoniem

Vierde Mathijs Douwe-toernooi bij Almeerse Buitenboys

Voor de vierde keer organiseert de Almeerse voetbalclub de Buitenboys een Mathijs Douwe toernooi. Geweldig! Ook dit jaar zijn wij gevraagd een stukje te schrijven voor het toernooiboekje. L. heeft het zaterdag al geschreven. O.a. besteed ze aandacht aan het komende kampioenschap van Ajax. Maar... toen was het zondag nog niet zover, Ajax werd nog niet definitief kampioen... het stukje kon dus nog niet naar de Buitenboys. Gisteravond lukte het Ajax wel! 

Onderstaand stukje verschijnt staat dus over 2 weken in het boekje van het Mathijs Douwetoernooi bij de Buitenboys:

"Mathijs en een voetbal waren onafscheidelijk. Hij was dan ook erg blij, toen hij in 2006 bericht kreeg dat hij bij de Buitenboys een plekje in het F-team kon krijgen. Heel mooi. Maar er was wel een maar…. Mathijs was twee jaar eerder (in 2004, op 6-jarige leeftijd) behandeld voor een hersentumor. Eind 2005 was hij klaar met alle behandelingen. Het zag er goed uit. Echter in juni 2006 bleek de tumor teruggekeerd. Mathijs was toen 8 jaar. Ondanks dat is hij in september gestart bij de Buitenboys. Hij keek iedere week weer uit naar de wedstrijden. He was een fijn team. En ook als Mathijs zijn conditie niet zo goed was, speelde het plezier hebben in voetbal de hoofdrol. De wedstrijd winnen was wel de inzet, maar niet het hoofddoel. 

Mathijs heeft met veel plezier tot een maand voor zijn overlijden gevoetbald bij de Buitenboys. Behalve zijn eigen wedstrijden werden natuurlijk ook de wedstrijden op de televisie (studio sport) gevolgd. Wij waren wel eens verbaasd over hoeveel spelers hij bij naam kende. Dat had hij niet van zijn vader en moeder. Zijn favoriete club was Ajax. Hij heeft een aantal spelers life ontmoet: Edgar Davids en Klaas Jan Huntelaar. Prachtig. En “zijn club” heeft weer een mooie titel bemachtigd: landskampioen 2012! Mathijs zou het geweldig hebben gevonden.

Vandaag (= 17 mei a.s.) organiseert Mathijs zijn voetbalclub het vierde Mathijs Douwe F en mini toernooi. Wij als familie vinden het fantastisch mooi, dat hierdoor Mathijs zijn naam genoemd blijft en verbonden is met voetbal." 


Mathijs zou supertrots geweest zijn!