Vooral door de vergrijzing stijgt het aantal nieuwe gevallen van kanker (de incidentie) met 40% naar 123.000 per jaar in 2020 (in 2007 nog: 87.000). Het aantal mensen dat kanker heeft of had stijgt tot 2020 van 420.000 naar 660.000. Het risico om aan kanker te sterven neemt licht af en overlevingskansen blijven gemiddeld stijgen, door vroegere diagnose en betere behandeling. Deze resultaten komen uit het rapport ‘Kanker in Nederland tot 2020’ van de Signaleringscommissie Kanker (KWF Kankerbestrijding), dat vandaag in Den Haag is aangeboden aan voorzitter Pauline Smeets van de Vaste Kamercommissie voor VWS.
Het rapport schetst welke druk de ziekte kanker op onze zorg gaat leggen, door de sterk groeiende zorgvraag van kankerpatiënten. Vanwege deze groei vindt KWF Kankerbestrijding dat de capaciteit aan zorgprofessionals voor diagnose, behandeling en (na)zorg flink omhoog moet en dat extra inspanningen noodzakelijk zijn voor preventie van kanker.
Stijgende incidentie door vergrijzing
Kanker is een ziekte die vooral voorkomt op oudere leeftijd: meer dan tweederde van alle patiënten is ouder dan 60 jaar op moment van diagnose. Meer 65-plussers betekent daarom: een flinke toename van het absolute aantal patiënten met kanker in deze leeftijdsgroep.
Tot 2040 (hoogtepunt vergrijzing) blijft het gemiddelde incidentiecijfer naar verwachting stijgen. Per kankersoort zijn er wel grote verschillen. Zo neemt het aantal mannen dat maagkanker en longkanker krijgt tot 2020 af, terwijl de incidentie van slokdarm-, prostaat-, dikkedarmkanker en melanoom (huidkanker) deze periode toeneemt. Bij vrouwen daalt het aantal gevallen van eierstokkanker, terwijl de incidentie van borst-, long-, slokdarmkanker en melanoom stijgt.
KWF Kankerbestrijding doet op basis van het SCK-rapport de volgende aanbevelingen:
Aanbeveling 1: Meer capaciteit en efficiëntere inrichting zorg
Meer (ex-)kankerpatiënten betekent: meer vraag naar zorg en nazorg bij kanker. De zorg met zijn huidige en dreigende tekorten aan capaciteit, moet zich hierop voorbereiden. Er zijn meer zorgprofessionals nodig, en meer faciliteiten voor diagnose en behandeling. Daarnaast moet de inrichting van de zorg efficiënter, door bijvoorbeeld specialistische kankerzorg waar nodig te concentreren en taken te herschikken.
Meer (ex-)kankerpatiënten betekent: meer vraag naar zorg en nazorg bij kanker. De zorg met zijn huidige en dreigende tekorten aan capaciteit, moet zich hierop voorbereiden. Er zijn meer zorgprofessionals nodig, en meer faciliteiten voor diagnose en behandeling. Daarnaast moet de inrichting van de zorg efficiënter, door bijvoorbeeld specialistische kankerzorg waar nodig te concentreren en taken te herschikken.
Aanbeveling 2: Betere, toegankelijke psychosociale zorg
Het aantal mensen dat kanker overleeft en langer leeft met de ziekte, stijgt. Deze mensen hebben - ook na behandeling van de tumor - behoefte aan medische nazorg en (circa 30%) aan gespecialiseerde psychosociale zorg. Deze psychosociale zorg kan echter beter. KWF Kankerbestrijding vindt dat iedereen kwalitatief goede psychosociale zorg moet kunnen krijgen, vergoed door de zorgverzekeraar.
Het aantal mensen dat kanker overleeft en langer leeft met de ziekte, stijgt. Deze mensen hebben - ook na behandeling van de tumor - behoefte aan medische nazorg en (circa 30%) aan gespecialiseerde psychosociale zorg. Deze psychosociale zorg kan echter beter. KWF Kankerbestrijding vindt dat iedereen kwalitatief goede psychosociale zorg moet kunnen krijgen, vergoed door de zorgverzekeraar.
Aanbeveling 3: Meer aandacht voor preventie van kanker
Een deel van de factoren die eraan bijdragen of je kanker krijgt of juist niet, is te beïnvloeden. Leefstijlfactoren zoals roken, overgewicht, alcoholgebruik, overmatig zonnen en blootstelling aan kankerverwekkende stoffen kunnen worden aangepast. Roken veroorzaakt eenderde van alle nieuwe kankergevallen en juist de kankersoorten waarvoor roken de grootste risicofactor is, gaan het meest toenemen. Het gaat hierbij om: longkanker (bij vrouwen), slokdarmkanker, alvleesklierkanker, blaaskanker, nierkanker en dikkedarmkanker.
Rookvrije samenleving
Door meer aandacht voor (effectievere) preventie kan volgens KWF Kankerbestrijding de stijgende incidentie op langere termijn deels worden onderdrukt. Daarom zet KWF zich komende beleidsperiode (tot 2015) hard in voor een rookvrije samenleving.
Het rapport kwam tot stand onder voorzitterschap van prof. dr. L.A.L.M. Kiemeney (hoogleraar kankerepidemiologie aan UMC St Radboud, Nijmegen), in samenwerking met de Vereniging van Integrale Kankercentra (VIKC).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten