Koersdag 2: bijzonder

Gisteren was het zwaar, vandaag was het bijzonder. Deze tweede koersdag bracht weer het echte Alpe d'Huzesgevoel. Vanochtend toch bijtijds wakker. Om alles organisatorisch goed te laten lopen werd onder leiding van neef Berry een logistieke operatie opgezet. Wie loopt, wie fietst, waar staan de auto’s? Om 8.00 uur vertrokken de wandelaars naar de liften voor omhoog, om 9.30 uur gingen de fietsers op weg. Althans, een deel daarvan. Lasse, Joris en Jitte waren al eerder vertrokken.  Zelf ging ik samen met F. en L. de Alp op. Ook vandaag stonden er weer ongelooflijk veel enthousiaste supporters langs de randen van het parcours. F. ging er onderaan de Alp met flinke snelheid vandoor, L. en ik moesten af en toe flink aanpoten. In elke bocht werd even gerust. En in bocht 10, de bocht van Mathijs, werden we - verrassing - door de rest van de familie opgewacht. Mooi was dat de discjockey in de bocht op dat moment het nummer ’Pak maar mijn hand' van Nick & Simon draaide, het laatste nummer dat klonk bij de begrafenisdienst van Mathijs op 23 mei 2008. Na bocht 10 werd het voor Fredrieke wel zwaarder. Er werd vaker gestopt en na bocht 5 werd het ook regelmatig lopen. Maar het tempo bleef er in. Dus zo rond 14.30 uur reden we met z’n drieen de finish over waar echt heel veel enthousiaste mensen langs de lijn stonden. In de loop van de middag arriveerden ook de andere teamleden. Jitte, Lasse en Joris hebben vandaag beide drie keer de Alp opgefietst. Ivar ook drie keer als begeleider van Lasse, na gisteren hetzelfde trucje al drie keer in z’n eentje gepresteerd te hebben... Elly en Fleur reden net als wij één keer de Alp op. Ewoud kwam vandaag vijf keer over de finishstreep (twee keer een klapband gehad!) en Maarten net als gisteren ook twee keer. Op een tandem, rit 1 met Wouter achterop... Het was een hele mooie Alpe d’Huzesdag die we ’s avonds samen met onze huismotard Bert met een pizza-maaltijd hebben afgesloten.