Juli 2010 kreeg ik de laatste 'grote' (inwendige) controle. Na enige onderhandeling met 'mijn' oncoloog - hij wilde na drie jaar weer controleren, ik vond na twee jaar wel een goede termijn - waren we uitgekomen op een nieuwe controle over twee-en-een-half jaar, einde 2012/begin 2013.
Met plannen liep het toch nog wat uit, en zo was ik 14 februari aan de beurt. Een week eerder bloed af laten nemen en de dag voor het onderzoek m'n darmen leeg gemaakt met een vreselijk smerig drankje.
Direct na het onderzoek meldde de arts dat ze wel een kleine poliep hadden aangetroffen en dat die op kweek zou worden gezet. "Maar ik verwacht niet dat daar gekke dingen uitkomen" was haar toevoeging. Mmm, zo werd het toch weer spannend.
27 februari de uitslag bij de oncoloog: alles goed. Dus dat is heel mooi. Het poliepje bleek overigens een (onschuldige) verdikking van de darmwand.
In april is het vijf jaar na het moment dat ik de laatste chemo kreeg. Tot een aantal jaren terug werd je als kankerpatiënt na vijf jaar officieel 'beter' verklaard. Dat doen de medici tegenwoordig niet meer, bij te veel kankerpatiënten keert kanker nog te vaak terug, ook na vijf jaar…. Tegenwoordig is de vijf-jaarstermijn meer een ' ijkmoment' waarbij arts en patiënt bepalen of toekomstige controles nog nodig/wenselijk zijn. Er zijn patiënten die er mee stoppen en nog lang en gelukkig verder willen leven. Maar er zijn ook patiënten die er voor kiezen om toch met enige frequentie een controle uit te laten voeren.
Ik ben nog niet uit wat ik wil, het komend jaar eerst maar verder met leven :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten