Niet doorvertellen hoor. Beetje verhaal van een klunzige skiër. Zoals jullie misschien nog weten zijn L, F en ik vier jaar geleden wezen skiën in Winterberg. Op dag 2, in les 2, kwam ik hard te vallen en brak ik mijn sleutelbeen.
Vier weken terug zijn wij opnieuw naar Sauerland gegaan voor een skivakantie. Op dag 2, maar nu net vóórdat les 2 begon, kwam ik te vallen. Ik voelde meteen wel wat pijn in mijn knieschijf, maar heb de hele dag nog op de piste gestaan. En ja, ook les 2 gevolgd. Maar in de loop van de avond werd de knie steeds pijnlijker en de de volgende 2 dagen van de vakantie heb ik dus niet meer geskied... Eigenlijk bedoel ik: ik zal nooit meer skien. Blijkbaar niet de gepaste sport voor mij.
Waarom ik dit vertel? Omdat jullie natuurlijk tot nu toe weinig lezen over mijn voorbereidingen/trainingen voor Alpe d'HuZes. Natuurlijk zou ik al weer fors wat fietskilometers gemaakt moeten hebben. Nog zo'n 80 dagen, dan sta ik weer onderaan de Alpe d'Huez voor ja–hoeveel–zo-wel-erg-lange-beklimmingen-worden–het....
Mathijs zou dinsdag 15 jaar zijn geworden. Gisteren (zaterdag) zijn wij naar zijn grafje in Drachten geweest. Voor een grote schoonmaakbeurt was het nog te koud, daar willen we even rustig de tijd voor nemen. Bv hier en daar begint er wat onkruid door de steentjes te komen, de grotere stenen worden wat groenig en moeten een keer geschrobt worden etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten