Van mensen die de teksten lazen kreeg ik dan wel eens de vraag of ik Fredrieke had geholpen bij het maken van die gedichten. Het antwoord is nee, helemaal niet! Sterker nog, ik zou het niet eens kunnen. Soms kwam er ineens iets bij haar naar boven en zette ze dat op papier. Een mooi voorbeeld is dat ze een keer in bad zat en mij riep. “Mam, ik wil graag dat je even wat op schrijft, want ik ben met een liedje bezig en ik heb nú een paar zinnen in mijn hoofd”. Het was/is haar manier om met het verlies van haar lieve broer om te gaan.
Als je de foto´s tot mei 2008 bekijkt, dan zie je ook dat ze altijd veel samen deden. In de teksten van haar liedjes hoor je hoe ze worstelt met het `alleen` zijn. Wat haar steekt of waar zij mee zit vertelt zij mij heel soms. Een voorbeeld: “Mam, andere kinderen vragen mij wel eens of ik enigst kind ben. Ik heb niet altijd zin om te vertellen wat er gebeurd is. Maar hun reactie vind ik niet altijd leuk. Ze zeggen dat hen dat ook wel wat lijkt, enigst kind zijn, want dan word je lekker verwend. Nou dat zegt mij helemaal niets, ik heb niets aan verwennerij en 1000 x liever Mathijs terug.” Zulke opmerkingen doen pijn. Wel ben ik blij dat ze er mee komt. De tekst van het liedje wat jullie in onderstaande clip horen zegt genoeg.
Ik ben trots op hoe ze de liedjes heeft geschreven en zingt, maar ik ben vooral trots op haar om wie zij is.
In bovenstaande clip is een stukje te horen van het liedje dat het eerst af was. José Leijdekkers van Leijdekkers Web & Sound dacht dat het “ook wel leuk zou zijn als jullie een stukje in het achtergrondkoortje doen”. Twee weken geleden zijn de opname's hiervoor gemaakt. Onderstaande clip toont een impressie van die middag. Wij beloven dat het op de CD die 12 maart wordt gepresenteerd beter klinkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten