Weer thuis

Zoals op de beelden op tv te zien zal zijn geweest is de Alp tijdens de Alpe d’HuZes ‘behangen’ en volgezet met spandoeken, posters, kaarsen etc. Meteen nadat het fietsen op de berg  op donderdag  6 juni (20.00 uur) afgelopen was wordt de berg door vrijwilligers helemaal opgeruimd: afval inzamelen en spandoeken, kaarsen, foto’s  e.d. weggehaald. Alles wordt naar Palais du Sports boven op de Berg gebracht. 

(foto's: 'Mathijs' op de Alp tijdens Ad6)

Vrijdagochtend  7 juni kon iedereen dan de foto’s/spandoeken e.d.  die op de berg geplaatst waren ophalen. Toen N en ik vrijdagochtend 7 juni de berg op reden was deze dan ook al weer onwaarschijnlijk schoon, alsof er niets gebeurd was de afgelopen dagen. Als we richting bocht 10 rijden zien we dat er toch nog twee foto’s staan… En jawel: de hele berg was leeg, alleen op de rots in bocht 10 stonden nog twee foto’s. Eén van Mathijs en één van Elbert, een broer van onze “multivlaaivrienden” uit Gouda. Hij heeft dit jaar samen met Mathijs in bocht 10 gestaan. 

(foto: 'Mathijs' de dag na Ad6, nog steeds op de Alp! (klikken op de foto's vergroot))

Het scheelde ons mooi een rit helemaal naar boven. Terug op de camping hebben we nog even bij het zwembad gelegen en een uur of vier in de middag zijn wij naar Dijon (ong. 325 km) gereden. Daar  overnacht. Zaterdag het laatste grote stuk (750 km). Wat een afstand en dat met een autoraam dat niet meer sluit. Rijdt een ander met een open dakje… wij met een kapot open bestuurdersraam. En het was niet eens koud. Gelukkig maar.

Thuis gekomen zat Fredrieke ons al op te wachten. Zij had met haar groep meegedaan aan de  Nederlandse kampioenschappen ritmische gymnastiek en ze waren met haar team op 3 verschillende onderdelen  Nederlands kampioen geworden. Wauw, heel leuk. De koek is nu wel op bij haar en dat geldt nu ook wel even voor ons. Ik kan maar één ding zeggen: we kijken nu al uit naar volgend jaar…