"Geld inzamelen voor onderzoek tegen kanker, dat is toch zinloos..." (3)

... horen wij toch regelmatig als wij bezig zijn actie te voeren voor Alpe d'HuZes. Gelukkig zorgt voldoende onderzoeksgeld (in Nederland ingezameld door o.a. KWF, Steppen tegen kanker, KiKa en Alpe d'HuZes) dat er vooruitgang wordt geboekt in de strijd tegen kanker. Met bijvoorbeeld het volgende  resultaat (uit dagblad Trouw vandaag):

Magneetpil loodst medicijn naar de juiste plaats

Na de camerapil die de darmen van binnen filmt, is er nu de magneetpil. Deze kan op elke gewenste plaats in de darmen worden stilgehouden met een grote magneet die buiten het lichaam staat. Zo komt het medicijn precies op de goede plaats terecht.

Amerikaanse farmacologen presenteren hun noviteit vandaag in het vakblad PNAS. De pil ziet er van buitenaf uit als een gewone ovale capsule. Het geheim zit van binnen: daar is een magneetje ingebouwd waar de pil genoeg stuwkracht uit haalt om de inwendige stroming van de darmen te trotseren.

Het werkt net als een schoonmaakmagneet aan de binnenkant van een aquarium. Die kun je van buitenaf heen en weer schuiven om algen van het glas weg te schrobben. De magneetpil is alleen subtieler. Hij oefent nauwelijks druk op de omgeving uit. Zo raakt het omliggende weefsel niet beschadigd. De onderzoekers hielden de pil probleemloos twaalf uur stil in de dunne darm van een ratje.

Ze willen hun experimentele vondst nu ook bij de mens proberen. In eerste instantie denken ze aan de behandeling van darmkanker. Patiënten krijgen nu vaak chemotherapeutische middelen toegediend via de bloedbaan. Die giftige stoffen berokkenen overal in het lichaam schade. Toegevoegd aan de magneetpil kunnen ze veel gerichter in de darmen worden afgeleverd, zodat de rest van het lichaam gespaard blijft. Mensen met de ziekte van Crohn, een ontsteking in de darm, kunnen er op vergelijkbare wijze baat bij hebben.

Sommige vitamines of medicijnen worden bovendien maar in een klein deel van de darmen opgenomen. Als je die stoffen ter plekke kunt stilhouden, zal dit de opname sterk bevorderen, en daarmee ook de werkzaamheid van de therapie. De Amerikanen denken onder meer aan insuline, dat nu nog moet worden geïnjecteerd.

„Een heel aantrekkelijk idee”, reageert Paul Fockens, hoogleraar gastrointestinale endoscopie in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam. „Een stof als vitamine B12 wordt alleen in de laatste 10 tot 20 centimeter van de dunne darm efficiënt opgenomen. Als dit stuk darm niet meer werkt, zoals bij veel patiënten met de ziekte van Crohn, zou je de magneetpil gevuld met vitamine lange tijd iets hoger in de darm kunnen stilhouden. Dan neemt de patiënt de stof alsnog op en dat scheelt weer een injectie.”

Over de toepassing bij darmkanker is Fockens sceptischer. Deze ziekte tast de darmwand sterk aan. Als je op zo’n kwetsbare plaats een celdodende stof concentreert, raakt de darm waarschijnlijk binnen een mum van tijd geperforeerd, en dan komt de patiënt van de regen in de drup.

Een algemeen nadeel van de nieuwe vinding is dat er een grote uitwendige magneet nodig is. En de toepassing in de kliniek laat sowieso nog een jaar of tien op zich wachten, schat de hoogleraar.

Sinds vorig jaar wordt al wel een camera-magneetpil bij de mens getest. Deze pil kan alle kanten op draaien en zich tegen de stroom in verplaatsen. Zo kunnen artsen de hele maag in beeld brengen.

Er wordt nu onderzocht of deze camerapil een alternatief is voor endoscopie, waarbij een lange slang in de slokdarm naar binnen wordt geschoven. „Zelfs als je maar een deel van de endoscopieën kunt vervangen, is dat al prettig voor de patiënt”, zegt Fockens. „Toch zal endoscopie soms nodig blijven, bijvoorbeeld omdat je via de slang een hapje weefsel moet wegnemen voor nader onderzoek.”