Trainen

Het geld inzamelen gaat inmiddels wel goed. Natuurlijk, we zijn nog lang niet bij ons doel van dit jaar (als team 33.000 euro inzamelen), maar wel zijn we bijna op de helft (12.500 gedoneerd, bijna 4.000 euro aan toezeggingen). Jammer dat ik zelf zo achterblijf als team-Kapitein…

1. Dionne: 4.202 euro (+ 200 aan toezeggingen)
2. Fredrieke: 3.775 euro
3. Liesbeth: 2.080 euro
4. Ivar: 880 euro (+ 295 aan toezeggingen)
5. Mark: 831 euro (+ 3.396 (!!!!) aan toezeggingen)
6. Niek: 809 euro

Tsja…


Afijn, naast het inzamelen van geld zijn wij (vooral Lies) ook erg druk met de voorbereidingen van het Benefietsconcert op 12 maart. Er komt toch meer bij kijken dan je vooraf heb bedacht. Zoals veel mails uitsturen naar vrienden en bekenden of ze die avond ook komen, contact onderhouden met watersportcentrum Haddock en de optredende artiesten, etc . De andere teamleden zijn ook druk. Zo organiseert Ivar op 10 april in Hengelo een Benefietsconcert en Dionne o.a. een schilderworkshop op 5 februari (zou gisteren zijn geweest maar deze moest wegens omstandigheden worden verzet). En kijk even naar de toezeggingen die Mark al binnen heeft, hij richt zich op ‘de grote vissen’ in het bedrijfsleven.

En fietsen, dat moet natuurlijk ook gebeuren :-) . Lies haar fiets staat op stal in de garage. Door de week maakt ze kilometers op de hometrainer en loopt ze een keer hard. Zelf heb ik de afgelopen wintermaanden geprobeerd wel wat te blijven in fietsen. Vaak in het weekend, volgens mij kon het twee of drie keer door te veel sneeuw niet doorgaan. Gisteren waren Roel en Monique hier op bezoek, de ouders van Stefan. Stefan overleed 15 april jl op 12-jarige leeftijd door leukemie (http://stefanharms.web-log.nl/ ). Wij hebben hen eerder een keer ontmoet (http://alpjeop2010.blogspot.com/2010/10/bijzonder-ontmoeting.html ) en toen bleek dat we – door onze beider voorgeschiedenissen – ‘een klik’ hadden. Voor Roel en Monique is het overlijden van hun zoon nog heel ‘vers’, voor ons begint het al weer verder weg te lijken. Maar wat er is gebeurd en hoe je er mee om moet gaan (= hoe je er probéért mee om te gaan) is gelijk. Roel doet dit jaar voor het eerst mee aan Alpe d’HuZes met zijn eigen Stefan Harms-team (http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/roelharms/roel-harms/actie.aspx) . Dus wij hadden afgesproken dat als ze bij ons op bezoek zouden komen wij een stukje zouden gaan fietsen. Tijdens de koffie sprak Roel al - in een bijzin over een eerdere tocht die hij had gereden - de voor mij gedenkwaardige woorden “met ruim 50 kilometer over de dijk”. En nee, dat was niet in de context van het rijden met een auto. Afijn, ik zal het verhaal over onze fietstocht gisteren kort maken. A) na 2 kilometer (nog ruim 50 te gaan…) dacht ik al “waarom fietst Roel zo rustig en moet ik nu zo hard trappen?” B) na vijf kilometer zat ik al van top tot teen onder de modder omdat ik constant alleen maar zijn achterwiel en rug zag en C) na zeven kilometer heb ik Roel gezegd die ‘ie zijn tempo toch écht iets aan moest passen…

Het was een erg leuk rondje. Roel heeft heel recreatief voordpeddelend de omgeving van Almere in zich op kunnen nemen en ik heb vandaag gigantische spierpijn in de bovenbenen. Maar volgens Roel doen we het binnenkort nog een keer, “lekker scheuren over de heuvels van de Veluwe, Niek”

(…)

"Ja, leuk Roel!"