Een week later werden wij teruggebeld met de vraag of Liesbeth een interview wilde geven. Het interview staat onder de rubriek 'Mijn verhaal' in de Margriet van afgelopen vrijdag. Hieronder de tekst:
Liesbeth: “Op 9 juni ga ik meedoen aan Alpe d’HuZes. Een jaarlijkse sponsoractie in de Franse Alpen om geld bij elkaar te fietsen voor KWF Kankerbestrijding. Als lid van het Mathijs Douwe-team, dat bestaat uit mijn gezin en drie heel goede vrienden, wil ik twee keer de berg op gaan. En dat gaat me lukken, hoe dan ook. Het zou zo mooi zijn als kinderen en volwassenen niet meer doodgaan aan kanker, maar er op een goede manier mee kunnen leven.
Mathijs Douwe is onze zoon. Toen hij zes jaar was, werd bij hem een kwaadaardige hersentumor gevonden. Er volgden vier jaren van behandeling: bestraling, chemokuren, herstellen en weer zieker worden. Elke drie maanden kreeg hij een MRI-scan en moesten we een week wachten op de uitslag, wat een haast ondraaglijke spanning veroorzaakte. Mathijs ging de strijd tegen zijn ziekte dapper aan. Terwijl wij voortdurend heen en weer werden geslingerd tussen hoop en vrees, bleef hij positief: ‘Mijn tijd komt nog wel,’ zei hij. Maar helaas mocht dat niet zo zijn. Mathijs stierf op 18 mei 2008.
Logischerwijs vielen wij als gezin na zijn overlijden in een gat. Mijn man Niek, onze negenjarige dochter Fréderieke en ikzelf moesten samen, maar ook alle drie voor onszelf een manier vinden om te verwerken en verder te kunnen. Omdat Niek last kreeg van allerlei vage klachten, adviseerde de huisarts hem om meer te gaan sporten. Hij kocht een racefiets en zocht voor zichzelf een goed doel om voor te trainen. Dat vond hij in Alpe d’HuZes.
Vorig jaar heeft Niek met familieleden de berg beklommen. Ik was mee om aan te moedigen, maar vond het jammer dat ik niet zelf op de fiets zat. Daar in Frankrijk te staan tussen zo veel mensen die samen streden voor hetzelfde doel, allemaal met hun eigen verhaal, gaf me het gevoel even heel dicht bij Mathijs te zijn. Een volgende keer zou ik ook meedoen, besloot ik ter plekke, om mee te voelen met de fietsers en indirect met het gevecht van alle kankerpatiënten, waar de prestatie op de alp voor staat.
We zijn nu met elkaar druk bezig geld in te zamelen middels een benefietconcert, een sponsorloop, workshops. En vaak denk ik even terug aan een gesprek dat ik had met Mathijs over zijn ziekte en hoe hij daarmee omging, terwijl we in de stad een ijsje aten. ‘Bij problemen moet je over bergen heen kijken, mam,’ zei hij. Wat een gedachte voor een mannetje van tien. Een zinnetje dat me vast zal helpen wanneer ik straks die berg op fiets.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten