Afgelopen week was weer een week vol beweging in allerlei opzichten. Fysieke beweging, veel fietsen, maar ook beweging in allerlei andere zaken: Fredrieke in het Jeugdjournaal, de sponsorloop van de Olijfboom gevolgd door het pizza eten in de tuin van juf Anneke. Heel leuk allemaal. Daaruit volgde weer contact met het NOS sportjournaal: zij willen Fredrieke 9 juni boven op de berg filmen. Ahum, nu nog boven komen op die grote pukkel....
Verder is het aftellen echt begonnen. De spanning begint op te lopen, leuke spanning. Allebei in het weekend nog even een flinke fietstocht gemaakt. N. is zaterdag al om 6 uur 's ochtends gaan fietsen. Ach ja, als je toch wakker bent. Tegen de 100 km had hij in de benen toen hij thuis kwam. Ik heb vandaag met teamlid Dionne gefietst, rondje Gooimeer en nog een stuk langs het IJsselmeer. Zo'n 65 km. Ging lekker. Tja en dan de andere voorbereidingen: inpakken, wat moet er allemaal mee? De fietsendrager voor drie fietsen die we mogen lenen van iemand vandaag uitgeprobeerd. De Ajax- ballonnen, spandoeken, foto, etc. voor Mathijs zijn bocht op de Alp (bocht 10). Slaapspullen. Eten: pasta, hagelslag... en ga maar door. Kortom we vervelen ons geen moment.
Vandaag ook nog naar de Buitenboys geweest om een Alpe d'HuZesshirt van ons team te overhandigen. De mensen van de Buitenboys hebben afgelopen jaren ontzettend veel voor ons gedaan. Op de foto voorzitter Marcel Oost en penningmeester Rob Mueller.
Tja en dan moest er deze week ook nog wat gewerkt worden. Staat mijn hoofd er naar? Nee, we zetten hem wel op automatische piloot.
A.s. dinsdagochtend wordt er een fietssponsortocht georganiseerd door de klas van Roosmarijn, dochter van Mark (teamlid) en Annette in Oosterbeek. Daar ga ik even kijken en daarna nog – op verzoek van de Vereniging Ouders, Kinderen en kanker – in Utercht een overleg over kinder-palliatieve zorg. Zo belangrijk dat dit goed geregeld is. In Nederland is er op dit gebied nog voldoende werk aan de winkel. Vooral een goede (betere!!!) coördinatie van de zorg is in de laatste levensfase van een kind is van essentieel belang. Zodat je je als ouders volop op je kind en het gezin kunt richten. Tijd is dan immers schaars. Een uitspraak die hierbij past is: “je kunt geen tijd aan je leven toevoegen, maar wel leven aan de tijd”. Hier moet je dan wel de ruimte voor krijgen en niet druk zijn met allemaal regelzaken. Ik vind het dan ook fijn, dat ik aan dit overleg mijn inbreng als ouder mag geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten