Nog 12 dagen: kilometers maken

Vanochtend was ik vroeg wakker. Ergens in mijn achterhoofd zit blijkbaar toch dat ik deze dagen nog een stuk wil fietsen. Kilometers maken, zodat ik zeker weet dat ik over krap twee weken die Alp een paar keer opkom. Vorig jaar had ik 5.000 kilometer gefietst voordat wij naar Frankrijk vertrokken. In mijn hoofd zit al maanden dat ik deze afstand dit jaar ook aan trainingskilometers moet halen. En aangezien de Alp oprijden niet alleen een kwestie van kracht is, maar ook van kunnen doseren en weten dat 'je het kunt' om 05.45 uur maar uit bed gestapt. Een half uur later zit ik op de fiets.

Er zíjn nog steeds mensen die denken dat ik fiets omdat ik zo sportief ben. Ha, ha! Nou echt niet. Na 25 kilometer kwam ik onderlangs de Oostvaardersplassen boven op de IJsselmeerdijk bij Lelystad aan. Doel: over de dijk richting Almere en dan verder naar de Hollandse Brug. Met zw-wind tegen is die +/- 30 km rechte dijk nou niet direct iets waar je je heel echt op verheugd. Bij Almere Pampus trok de wind aan en dan denk je wel even 'waar ben ik aan begonnen'? De verleiding is dan groot rechtsaf te slaan, de polder in, op weg naar de koffie. Op zulke momenten is het slim om even letterlijk stil te staan, om je heen te kijken en te beseffen dát het maar mooi is dat je hier nog staat. Hoeveel mensen die kanker hebben gehad hebben de strijd verloren?

Fietsen doe ik voor het doel: geld ophalen voor Alpe d'HuZes / KWF-kankerbestrijding. Ik en die 3.999 andere Alp d'HuZessers hopen dat u die prestatie beloond door te doneren. Over 10 jaar sterven geen mensen meer aan kanker, dat is de missie van Alpe d'HuZes.