Het is zondagmiddag 16.00 uur als ik dit stukje type. Over precies 200 dagen (3 juni 2010) ben ik aan mijn derde klim van de Alpe d’Huez bezig. Of al aan mijn vierde? Toen ik in juli met dit weblog begon was 3 juni nog ruim 300 dagen in de toekomst. Ver weg dus. Plotseling zijn het er vandaag nog maar 200 (zegt het tellertje op mijn computer). Er is veel gebeurd de afgelopen maanden. We hebben een Mathijs Douwe Team gevormd. Er wordt door iedereen getraind. De folder is bijna klaar. De actiepagina’s waarop gedoneerd kan worden zijn in de lucht. Mijn pagina: http://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/acties/mathijsdouwe/team . En gisteren een geweldig inspirerende (en iedereen die mij kent weet: als zelfs ik dat zeg dan was ‘ie écht inspirerend) eerste bijeenkomst van Alpe d’HuZes 2010 gehad. Schrijf ik zeker nog een keer over.
Wat oók de afgelopen maanden is gebeurd: ik heb weer een periodieke controle bij de oncoloog gehad. Alles goed. Zijn we het weblog blijven volgen van een jongen – net zo oud als Mathijs – die de zwaarste der zwaarste kuren + bestralingen heeft ondergaan. De mri-uitslagen afgelopen week lijken goed. Maar je voelt – als je hun weblog leest – de voortdurende spanning in dat gezin. Heeft een ander jongetje van dezelfde leeftijd net te horen gekregen dat hij niet verder meer wordt behandeld. Het gezin gaat nu zo snel mogelijk nog zo veel mogelijk ‘leuke dingen’ doen. Blijkt een meisje in Friesland – volgen wij via familie daar – na heftige buikpijn kanker te hebben. Ze is geopereerd en krijgt nu chemo’s. Een aangetrouwd familielid wordt volgende week geopereerd aan darmkanker. Spreken wij vanmiddag met een zeer goede kennis die vertelt dat hij na vorig jaar aan prostaatkanker behandeld te zijn nu botkanker blijkt te hebben. Medisch gezien is geen genezing meer mogelijk. Word vanavond om 20.00 uur door duizenden mensen aan Bas gedacht (zie 2 berichten hieronder), die zeer ernstig ziek is.
Tsja, wat schrijf je na zo’n opsomming nog verder in je weblogstukje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten