Het was de laatste weken geen fietsweer. En eerlijk gezegd, door allerlei andere zaken ’s avonds en in het weekend ook nauwelijks op de hometrainer gezeten. Maar, zo zag ik gisterenochtend, in tegenstelling tot de voorspellingen zou het na 10.30 uur toch een tijd niet regenen. Om vijf over half elf reed ik inderdaad droog de straat uit. Maar al snel, na 1,5 km merkte ik dat er toch iets niet klopte. De achterkant van mijn onderrug begon koud te worden. Almere heeft prachtig mooi geasfalteerde fietspaden die heel erg prettig rijden als het dróóg weer is. Maar na zo’n ochtend regen blijft er toch een tijd lang water op liggen. Zonder achterspatbordjes spat het water dan lekker je rug op. En zo had ik al na 3 km het ernstige gevoel alsof ik in mijn broek had geplast. Om preciezer te zijn: meer het gevoel je-hebt-in-je-broek-geplast-na-15-minuten. Niks lekker warm meer achter. Gewoon koud en nat. En het koude en natte gevoel kroop langzaam verder m’n rug op… Inmiddels was ik bij de dijk langs het IJsselmeer aangekomen. De wind zou redelijk fors en tegen zijn, had de weerman voorspeld. Dat klopte. Koud, nat en een lange grijze weg voor me. Op dat moment kruipt Sjuul op mijn schouder. Sjuul is haptonoom. De afgelopen weken gedoe op mijn werk gehad (reorganisatie). Ook voor mij waren de donkere wolken zich aan het samenpakken. Dat geeft veel stress. Inmiddels ziet het er allemaal een stuk positiever uit, maar door dit gedoe ben ik op aanraden van iemand die mij zeer welgezind is bij een haptonoom terecht gekomen. Bij Sjuul dus. Wie mij kent en wie weet wat een haptonoom is wéét dat dat een spannende combinatie oplevert: Niek bij een haptonoom. Sjuul wil dat ik beter naar mijn lichaam luister. Ik ga – en daar heeft ze geheel gelijk in – in o.a. mijn streven naar perfectionisme te vaak over mijn eigen grenzen heen. “Niek, je moet beter luisteren naar wat je lichaam je vertelt”, zegt Sjuul.
Nou Sjuul moest eens weten wat mijn lichaam mij vertelt op een koude decemberdag fietsend op een dijk langs het IJsselmeer! “Wat doe je hier?”, hoor ik. “Draai om, het is Sint’s verjaardag vandaag. Tijd voor gezelligheid en warmte”. En, zo zegt het lichaam: “waarom luister je niet beter naar Sjuul? Straks word je ook nog ziek!”. En ondertussen hoor ik ook Sjuul steeds met zachte stem tegen me praten: “Niek, wat hadden we nou besproken de laatste keer? Je zou beter naar je lichaam gaan luisteren toch? VOEL wat dit weer met je doet. Je hebt een koude rug, koude voeten, koude handen. Je lichaam vindt dit helemaal niet leuk. Beter LUISTEREN naar je lichaam Niek. LUISTEREN… dat is je opdracht.”
Zucht…
Zo voortpeinzend springt Peter Kapitein op mijn andere schouder. Peter is de ambassadeur van Alpe d’HuZes. Een echte sportman, zelfverzekerd en met een kortgeknipt hoofd. Dit laatste – zo heb ik inmiddels wel gezien – hebben ze allemaal bij Alpe d’HuZes. Het hoofd is kortgeknipt of kaal. Blijkbaar mag je alleen die berg op als je zo’n uitstraling hebt. Of ze vrezen voor een luizenplaag als je juni in die warmte zo dicht naast elkaar met z’n allen tegelijk die berg op fietst. Ben benieuwd hoe die look mij zal staan over zes maanden… Afijn, Peter zit als zo’n dubbelfrisreclamemannetje op mijn rechterschouder en kijkt mij smalend aan, armen over elkaar. “Tjonge jonge. Wat een armoe, Niek. Jij wil in juni een Alp op? Dat haal je zo écht niet als je jezelf nu al zielig vindt. Wat nou koud ruggetje? Wat nou koude voetjes en handjes? Is dat alles? Wil je enkel daarom omdraaien en naar huis? Watje, het is nog geen eens winter!! 35 km fiets je vandaag. Over een volledig vlak stukkie weg. En nu al piepen, straks wil je minimaal 35 km omhoog een berg op!. Kom op, doortrappen met die beentjes! OPGEVEN IS GEEN OPTIE!!”
Zucht…
Op dat moment bereik ik het meest westelijke deel van mijn rondje (de laatste twee letters moet ik van Peter toevoegen). De weg maakt daar een scherpe draai van zo’n 100 graden en gaat dan richting Almere Haven. De wind komt meteen half/schuin van achteren. Direct kieper ik Sjuul en Peter van m’n schouder af het IJsselmeer in en rij in snel tempo verder. Dát gaat lekker!! Een half uurtje later sta ik onder een warme douche…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten