Zweetvoeten

Degenen die mij wat beter kennen weten dat ik niet zo ‘van de emoties’ ben. Praten over Mathijs zijn ziekte en overlijden heb ik niet veel gedaan. En ook niet over de periode dat ik zelf kanker had. Daarom was destijds het bijhouden van Mathijs zijn weblog (www.mathijsdouwe.blogspot.com ) ook zo nuttig: ik kon daar tenminste wát gedachten en gevoelens in kwijt. ‘k Schrijf beter dan dat ik praat, zeg ik altijd (en hoop ik dan maar :-) ). En ook belangrijk: het bijhouden van Mathijs zijn weblog hielp mij bij het ordenen van alles wat er aan verschrikkelijks rond ons gebeurde.

Toen ik overwoog of ik mee zou doen met Alpe d’HuZes – afgelopen zomer dus – heb ik dus niet alleen afgewogen of ik als niet-sportieveling het fysiek aan zou kunnen om die Alp op te komen. Ook heb ik er over nagedacht hoe we dat vele geld voor KWF binnen zouden moeten en kunnen halen. Want om dat te bereiken – dat was mij wel snel duidelijk – zou ik aan een breder publiek moeten laten zien en weten wat er allemaal gebeurd is en wat mij heeft geraakt (en nog raakt). Dit alleen met ons eigen bekende kringetje blijven delen levert immers geen 30.000 euro voor KWF op. Met L. heb ik er een paar keer over gesproken en toen samen besloten “als we het doen, doen we het goed.” We gaan – voor het goede doel – verder dan we normaal zouden doen.

Spottend hebben we al wel eens gezegd: “voor dit doel gaan we Mathijs exploiteren.” Zodat kinderen met kanker over 15 jaar een beter leven en betere kansen hebben dan Mathijs heeft gehad. Hoe ver gaan we daar in? Ver. Als Ivo Niehe morgen belt of ik over Mathijs wil vertellen zit ik aanstaande vrijdagavond in de Tros TV Show. Daar zal dan wel een aardig bedrag aan sponsorgeld tegenover moeten staan. En voor het vijfvoudige van dat bedrag plenk ik ook een gemeende (!) traan. Hij zijn kijkcijfers, het Mathijs DouweTeam/KWF het geld.

Op de eerste deelnemersbijeenkomst van Alpe d’HuZes in november gaf de voorzitter van Alpe d’HuZes aan “dat we alles doen voor het goede doel. Waar het nodig is gaan wij over grenzen heen.” Ik moet dus even over die emotionele grens heen. Allemaal voor het goede doel, meer geld voor onderzoek naar kanker. Daarbij mag je - ook nieuw voor mij! – best wat onbeschaamd voor bedelen bij je (verre) omgeving. Want – zoals de ambassadeur van Alpe d’HuZes Peter Kapitein – het samenvatte: “wij zijn hier immers niet bezig om geld in te zamelen voor de behandeling van zweetvoeten, maar wij vragen om veel geld voor de behandeling van mensen die aan een vreselijke ziekte lijden. Kanker.”