Twitterberichten

#wijgaandoor: juni 2016 fietst er opnieuw een Buitenboys Mathijs Douwe Team de Alp d'Huez op om geld in te zamelen voor kankerbestrijding

maandag 6 juni 2011

Toch wel zwaar...

De derde dag hier zit er al weer bijna op. Op dit moment bereidt onze kok (Eline) samen met Fredrieke de avondmaaltijd. Uiteraard (weer) pasta. Aan het eind van de middag zijn Ivar, Lydia, Annet en Mark ook aangekomen. Het team is nu, met het gezin van Peter en Dionne erbij, helemaal compleet.

De dag begon bij ons weer lekker op tijd, om 07.15 uur waren we er uit. L + F zijn meteen gaan fietsen, E en ik naar de supermarkt. We wisten dat het niet de bedoeling was dat L + F lang zouden fietsen (de krachten moeten worden gespaard voor donderdag!), dus we konden ze op de terugweg meteen weer oppikken. In de zon (alweer!) koffie met taart van Bakkerij Van Dongen gegeten.
De rest van de dag is er gezwommen en gefietst. Voor Peter, Dionne en Fredrieke was het de eerste keer fietsen op een berg, de Colle d'Ornon. Eline is gisteren deze col al op geweest, samen met Liesbeth. De Colle d'Ornon is 12 km lang en heeft een stijgingspercentage van gemiddeld 6,5%. De Alpe d'Huez is 14 km (wegens omleiding in dorp) en stijgt gemiddeld 10%. Hieronder wat ervaringen van deze eerste tochten.


Dionne: “Het viel mij ongelooflijk tegen. Mijn benen willen wel, maar je gaat zelf veel te snel zo'n berg op en dan raak je buiten adem. Ik kreeg mijn adem moeilijk onder controle. En de hoogte... diepe crisis was het. Ik weet nu weer wat hoogtevrees inhoudt. Ze hebben hier geeneens vangrails langs die bergweg! Maar ja, opgeven was en is geen optie”.

Peter: “Het afdalen vond ik het hoogtepunt. Maar net als Dionne ging ik eerst veel te hard die berg op. Ik wilde per se niet onder de 10 km per uur komen. Dat heb ik niet kunnen volhouden. Hier fietsen is heel anders dan je geoefend hebt in Nederland. Bergen opfietsen is heel anders dan spinnen. Ik verklaar degenen die meer dan één keer die Alp op willen fietsen voor gek.”


Eline: “Het fietsen was heel pittig. Je moet goed opletten dat je beneden je 'eigen' tempo fietst. Je normale tempo is echt te snel, je raakt buiten adem. De Veluwe is echt een stuk beter te doen. En verder valt op hoe vreselijk hard sommige mensen afdalen. Zo verschrikkelijk hard, onverantwoord.

Liesbeth: “Gisteren ben ik met Eline wezen fietsen. En vanochtend een stukje met Fredrieke en vanmiddag met Dionne. Het ging vandaag beter en lichter dan gisteren. Je weet hoe het is en kan dan beter doseren. Wat ik héél leuk vindt is het ontmoeten van al die mensen, op de fiets en op de camping. Je hebt zo snel contact. Vanmiddag ben ik bijvoorbeeld de laatste vijf kilometer van de Colle d'Ornon opgefietst met een leerling van de basisschool Dichterbij uit Doetinchem. Al die gesprekken zijn bijzonder. Maar bergfietsen zal niet mijn hobby worden. Hier op de Alp geeft je het wel een goed gevoel.”

Fredrieke: “Het was erg zwaar maar wel leuk. Het uitzicht is heel mooi en het is niet stom om te trappen!”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten