Mooier dan de vorige keer?

“Op 9 juni gaan jullie iets fantastisch meemaken. Iets wat je nog nooit eerder in je leven hebt beleefd. Ik beloof je, ook als je eerder een keer met Alpe d'HuZes hebt meegedaan, 9 juni wordt het nog mooier dan de vorige keer”.

Natuurlijk geloofde ik dit verhaal van Coen van Veenendaal niet. Het was vorig jaar, tijdens de eerste voorbereidingsbijeenkomst dat hij dit vertelde. Maar ik moet nu, een dag na Alpe d'HuZes 2011, toegeven: het is 100% waar wat hij daar sprak.

Gisteren was een fantastische dag. Wat een sfeer. Wat een geweldig publiek langs de route. Wat veel vrijwilligers die voor ons deze dag mogelijk maakten (motards, schoonmaak, café, etc, etc). Wat een inzet van iedereen. 20.000 Nederlanders waren daar boven op die Alp!

Is het nou moeilijk, meedoen met de Alpe d'HuZes wordt mij regelmatig gevraagd. Nee hoor, antwoord ik dan. Iedereen komt zo'n dag een keer die Alp op, desnoods kruipend. Alleen als je niet hebt geoefend wordt het een wat minder leuke dag... En wil je meer dan één keer die Berg op dan zal je vooraf flink moeten trainen. Want dat is níet eenvoudig. Alle leden van het Mathijs Douwe Team hebben gisteren zwaar, zeer zwaar afgezien. Je komt jezelf echt tegen op zo'n dag. “Waarom doe ik dit in vredesnaam?”. En je lichaam geeft constant aan “Ik wil van die fiets af”. Want het doet pijn, je bent moe en eigenlijk doorzie je dan (eindelijk): meerdere keren tegen zo'n Alp opfietsen is een werkelijk volstrekt nutteloze exercitie.

Maar daar is dan het conflict met je verstand. Want dát weet beter.
a) het heeft helemaal geen zin om af te stappen. Je bent middenop die Berg en niemand zal je komen halen. Je bent er aan begonnen en je zal nu toch echt zelf boven moeten zien te komen.
b) “verdikkeme (of woorden met gelijke strekking...), ik zit hier toch met een doel!” hou je jezelf steeds voor. Opgeven is geen optie roepen we toch steeds?

Gevoel en verstand voeren echt een strijd als je zo'n Berg op gaat. Niet één keer, maar meerdere keren per beklimming. Je moet jezelf moed in blijven praten, niet aan je zere benen, rug, schouders en kont proberen te denken. En vooral: blijven trappen.

In dit blogstukje geen verslag van gisteren. Dat maken we zeker nog. Maar door de vele media-aandacht (tv, internet, radio, kranten) zal iedereen een beetje mee hebben kunnen maken wat wij gisteren hebben ervaren.

Wij zijn echter heel benieuwd wat jullie hebben gezien en wat er vandaag in de kranten over Alpe d'HuZes staat. Zouden jullie dat voor ons kunnen bewaren of ons toemailen? Knipsels, links, filmpjes, we krijgen het graag. Kunnen wij nog even nagenieten. Alvast bedankt.

Vanavond gaan wij boven op de Alp (in het Alpe d'HuZescentrum) nog lekker eten en naar de slotbijeenkomst van Alpe d'HuZes 2011. Morgen hopen wij – als het weer meewerkt – een dag aan de rand van het zwembad te liggen.

Iedereen heel erg bedankt voor het meeleven en doneren!!! (dat kan nog steeds....). Geld voor onderzoek is nodig om kanker te overwinnen. Opgeven is – ook na gisteren – geen optie.


De missie van Alpe d'HuZes is dat er over 10 jaar geen kinderen en 'grote mensen' meer sterven aan kanker