Bijzondere donaties

De afgelopen dagen wel een paar heel bijzondere donaties gehad.

Allereerst een grote gift van Jan, de man die in augustus 2005 de Doe-een-wensdag voor Mathijs organiseerde. Dat was (achteraf) voor ons een hele belangrijke dag. Wij zaten op dat moment echt 'diep'. Mathijs moest frequent voor chemokuren naar het ziekenhuis. Door deze kuren en door de eerdere bestralingen was hij ernstig verzwakt. Ondanks dat wij net vakantie hadden gehad waren we nog bekaf. Ook die vakantie waren we zeker niet 'ziekenhuisvrij' geweest. En niet alleen wij zaten echt wel op een dieptepunt, ook opa en oma die als Mathijs in het ziekenhuis was op Fredrieke pasten waren moe. Deze verrassingsdag gaf iedereen - ook zelf had ik dit nimmer kunnen voorspellen- veel nieuwe energie. Behalve deze gift heeft Jan alle mensen uit zijn mail-/contactpersonenlijst ook een persoonlijke brief geschreven. Een (groot) deel van zijn brief:

“Zoals je wellicht weet heb ik een aantal jaren vrijwilligerswerk gedaan voor de Stichting Doe Een Wens. Een stichting die zich tot doel heeft gesteld de allerliefste droomwens van kinderen tussen de 3 en 18 jaar met een levensbedreigende ziekte te vervullen.

Eén van de kinderen waarvoor ik op 24 augustus 2005 de wensdag mocht organiseren waarop zijn droomwens werd vervuld was Mathijs Krouwel, een prachtig joch van toen 7 jaar oud. Mathijs was ernstig ziek, hij had kanker. De droomwens van Mathijs was het bezoeken van het Ajax stadion, de Arena en kennismaken met de spelers van zijn favoriete club. Het is een schitterende wensdag geworden waarop Mathijs o.a. bij de aanvang van een Europacupwedstrijd als mascotte aan de hand van de Ajax spelers het veld op mocht lopen in een uitverkocht Arena.

Mathijs heeft zijn moedige strijd tegen zijn ziekte verloren en is op 18 mei 2008 overleden. Ik hoef uiteraard niet uit te leggen wat het verlies van hun zoon voor de ouders van Mathijs betekent. Ik denk dat het verlies van je kind het ergste is wat je als ouder kan overkomen en dat het bijna niet mogelijk is zo’n verdriet een plaats in je leven te geven.

De ouders van Mathijs hebben vorig jaar het initiatief genomen om mede ter nagedachtenis aan Mathijs een team samen te stellen, dat gaat deelnemen aan de jaarlijkse sponsoractie Alpe D’HuZes ten bate van het Koningin Wilhelmina Fonds(het KWF). Tijdens dit evenement gaat het team van Mathijs ( Mathijs Douwe Team ), als een van de vele teams, de unieke Tour de France berg Alpe d’Huez beklimmen en proberen zoveel mogelijk sponsorgeld binnen te halen. Dit sponsorgeld wordt één op één gedoneerd aan KWF Kankerfonds en besteed aan onderzoek naar - en bestrijding van - alle vormen van kanker.

Ik heb tijdens mijn betrokkenheid bij de Stichting Doe Een Wens vele tientallen wensdagen mogen organiseren voor kinderen. En ieder wenskind, waar ik mee heb kennis gemaakt, is bijzonder en uniek. Maar soms, zonder dat je precies weet waarom, ontstaat er op die ene dag iets heel speciaals. Dit was absoluut zo met Mathijs. Mathijs was zo vrolijk en dapper en genoot zo intens van alles, terwijl hij ook iedere dag heel hard moest knokken tegen die slopende ziekte. Na de wensdag in 2005 heb ik regelmatig contact gehouden met Mathijs en zijn ouders en het verloop van zijn ziekte kunnen volgen.

Ik realiseer me dat we allemaal via allerlei media veelvuldig worden benaderd voor donaties aan “goede doelen” En toch wil ik je vragen om dit initiatief van de ouders van Mathijs te steunen. Dit kun je doen door, mede ter nagedachtenis aan Mathijs, maar ook ter bestrijding van deze ziekte, een bedrag over te maken. Alle informatie over deze actie vind je in de bijlage. Wellicht kan je door het “doorsturen” van dit bericht aan jouw familie, vrienden en relaties ook hen motiveren een bijdrage te leveren. Als we met velen bijv. 5 euro of 10 euro bijdragen, dan zal deze actie een prachtig succes worden en resulteren in een forse donatie aan het KWF voor de kankerbestrijding ter nagedachtenis aan die dappere, vrolijke Mathijs.”



Deze dagen ook een flinke donatie van een vriendin die zelf kanker heeft gehad en veel in het ziekenhuis heeft moeten liggen. Zij schrijft mij als toelichting op de gift: “Je berichten op de blog inspireerden me, met name het stukje hoeveel kinderen er zijn in het AMC die worden behandeld. Ik moet dan altijd denken aan het kindje wat ik bijna dagelijks zag toen ik er ook rondliep voor bestraling. Kaal hoofdje, groot litteken, je kent het wel.”


En dan vandaag een gift van een bekende van de hierboven genoemde Jan. Ook hij heeft Jan's brief gehad. Hij is rij-instructeur in Zuid-Holland en schrijft: “Goed initiatief na alles wat je hebt meegemaakt. Ik doneer de opbrengst van 1 autorijles.” Wat een origineel idee! Misschien zijn er wel meer mensen die binnenkort een keer een uur voor het goede doel willen werken?