Afgelopen week was iemand anders ook al zo bemoedigend. Ik had een kennismakingsgesprek met haar en we kwamen op deze actie Alpe d'HuZes (p.s. ik zorg er natuurlijk voor dat élk gesprek dat ik voer op Alpe d'HuZes komt. Gezien in het vorig jaar door de KRO uitgezonden programma Topverkopers. Een soort 'Op zoek naar Mary Poppins' maar dan voor verkopers. Eén van de lessen die de verkopers werd geleerd, en die ik deze maanden veelvuldig toepas is: “elk gesprek dat je voert is een potentieel verkoopgesprek!”).
Ik leg dus uit dat ik 3 juni drie keer die berg op wil fietsen. Waarop mijn gesprekspartnster mij zeer zwaar fronzend aankijkt en bezorgd vraagt: “Heb je wel eens in de bergen gefietst?” NEE, IK HEB ZELFS NOOIT EEN BERG GEZIEN!! (wij zijn zeilhebbers en op het water zijn geen bergen).
Pfff. 'k Word hier aardig nerveus van. Fietsen moet ik, anders wordt het 3 juni helemaal niets.
Of zal ik de denkrichting volgen die Fredrieke mij deze week tijdens het eten van de hand deed: “Papa, waarom ga je eigenlijk fietsen? Je hebt het geld van die mensen toch al gehad?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten